بررسي تلفات حرارتي كوره هاي پيشگرم نورد فولاد و بهينه سازي تلفيق سوخت و هوا با هدف كاهش مصرف انرژي و هزينه توليد

كوره هاي پيشگرم نورد يكي از بزرگترين مصرف كننده هاي انرژي فسيلي در صنايع فولاد جهان به شمار مي رود كه مديريت مصرف انرژي تأثير چشمگيري در بهبود عملكرد آن دارد. افزايش روزافزون بهاي انرژي و هزينه هاي توليد باعث شده است كه توجه روزافزوني به جلوگيري از مصرف بي رويه انرژي، كاهش آلاينده هاي گازي و پديده هاي گلخانه اي معطوف شده، اصلاحات مهمي در طراحي دستگاه هاي مصرف كننده انرژي صورت گيرد. تمامي فرآيندها و تجهيزات صنعتي براي انجام وظيفه مورد نظر نياز به دريافت انرژي دارد. ليكن از آنجا كه امكان تبديل تمام انرژي ورودي به كار مفيد وجود ندارد بخش زيادي از اين انرژي به شكل حرارت از قسمت هاي مختلف كوره تلف مي شود كه عمده اين تلفات حرارتي شامل گازهاي خروجي از طريق دودكش ها به محيط زيست مي باشد. بيشترين سهم اتلافات انرژي مربوط به اتلافات دود خروجي از دودكش با 28 درصد از مصرف كل انرژي كوره مي باشد. با بررسي عوامل موثر بر ميزان اتلافات انرژي دود خروجي مشخص شد تنظيم نادرست هواي اضافه بيشترين سهم را در اتلافات ناشي از دود خروجي دارد. به طوريكه به ازاي 10 درصد افزايش هواي اضافه،76/1 درصد مصرف انرژي كوره پيشگرم، انرژي مفيد خروجي مي باشد.