مقايسه عملكرد قاب خمشي فولادي متوسط به روش PBPD با آيين نامه 2800

قاب خمشي فولادي متوسط از جمله سيستم هاي باربر جانبي است كه به علت شكل پذيري مناسب در هنگام زلزله، انرژي زلزله را مستهلك مي كند. در اين مقاله به منظور ارزيابي عملكرد قاب خمشي فولادي متوسط، قاب مورد مطالعه ابتدا براساس روش معمول آيين نامه طراحي فولاد ايران و ضوابط آيين نامه طراحي ساختمان ها در برابر زلزله (استاندارد 2800) طراحي و سپس به روش طراحي پلاستيك براساس عملكرد (PBPD) طراحي شده است. روش PBPD روش طراحي جديدي است كه در سال 2001 توسط گوئل و همكاران براي قاب هاي خمشي فلزي معرفي و در سال هاي بعد براي سيستم هاي مهاربندي همگرا و واگرا توسعه يافته است. اين روش توزيع جديدي از نيروهاي جانبي ارايه مي كند كه مي تواند اثر رفتار غير خطي و مودهاي بالاتر سازه را در طراحي در نظر بگيرد. برتري اين روش نسبت به روش مبتني بر نيرو انتخاب تغيير مكان هدف و حذف مكانيزم هاي نامطلوب از ابتداي روند طراحي است. در اين مقاله، مدل سازه اي 9 طبقه قاب خمشي فولادي متوسط با اتصالات گيردار تقويت نشده جوشي به روش طراحي پلاستيك براساس عملكرد و همچنين به روش آيين نامه اي طراحي شده و وزن قاب مقايسه گرديده، سپس توسط نرم افزار OpenSees تحت آناليز غيرخطي استاتيكي (پوش آور) قرار گرفته و نمودار برش پايه-تغيير مكان بام و برش پايه-دريفت بررسي شده است. نتايج حاصل از اين مقايسه نشان مي دهد كه روش PBPD توانايي تأمين تمام اهداف طراحي از جمله تغيير مكان هدف و مكانيزم تسليم مورد نظر را دارد. هم چنين از لحاظ اقتصادي روش عملكردي به صرفه تر از روش نيرويي ارزيابي شده است.