بررسي تاثير سطوح متفاوت فناوري توليد بر عملكرد نهايي زنجيره تامين صنايع كشتي سازي ايران

مديريت زنجيره تامين مجموعه اي از روش هايي است كه جهت يكپارچه سازي موثر تامين كنندگان، توليد كنندگان، انبارها، فروشگاه ها و مراكز عرضه بكار مي رود تا محصولات و خدمات مورد نياز به مقدار مشخص، در زمان و مكان معين و با كيفيت و قيمت مورد نظر مشتريان، به آنها عرضه گردد. زنجيره عرضه يكي از اركان اصلي يك شركت است كه به نوعي تمامي فرآيندهاي كاري شركت را در بر مي گيرد. از طرف ديگر فناوري هاي توليد و رايج هر شركت جهت دستيابي به محصول، بعنوان يكي از ضرورت هاي اصلي تحقق محصول بوده كه در كيفيت، زمان و هزينه تمام شده محصول مورد نظر نقش بسزايي ايفاء مي كند. هدف اين تحقيق، بررسي تاثير فناوري توليد بر عملكرد نهايي زنجيره تامين در صنايع كشتي سازي ايران مي باشد. پس از جمع آوري پرسشنامه ها از مديران ارشد صنايع كشتي سازي كشور در خصوص تاثير متغيرهاي يادشده و بررسي و تحليل آنها با استفاده از نرم افزارSPSS ، نتايج نهايي نشان داد كه فناوري توليد بر چابكي زنجيره تأمين، فناوري توليد بر پاسخگويي زنجيره تأمين، چابكي زنجيره تأمين بر عملكرد نهايي زنجيره تأمين و پاسخگويي زنجيره تأمين برعملكرد نهايي زنجيره تأمين در صنايع كشتي سازي ايران تاثيرگذار مي باشد. لذا اين چنين نتيجه گرفته مي شود كه فناوري توليد بر عملكرد نهايي زنجيره تامين در صنايع كشتي سازي كشور تاثير دارد.