مدل‌سازي رياضي فاز برخاست قايق پرنده پارويگ با استفاده از تئوري طراحي آزمايش‌ها و روش ديناميك سيالات محاسباتي

حمل و نقل دريايي و شناورهاي جديد، يكي از شاخصه‏هاي مهم توانمندي اقتصادي و نظامي يك كشور به شمار مي‏رود. شناورهاي پرنده و يا به زبان روسي اكرانوپلان‏ها نقش بزرگي به دليل دارا بودن از سرعت بالا و مصرف سوخت پايين، مي‏توانند بازي كنند. اين وسايل بر اساس اثر زمين كه تعامل آيروديناميكي بال و زمين است، طراحي مي‏شوند. سيستم Power Augmented Ram كه به اختصار به آن سيستم PAR گفته مي‏شود، سيستمي است كه مورد استفاده در اكرانوپلان‏ها مي‏باشد كه به واسطه آن نيروي برا افزايش و زمان برخاستن كاهش مي‏يابد. در اين سيستم با دميدن هوا به زير بال‏ها، يك بالشتك هوايي زير بال تشكيل خواهد شده كه به بلند شدن و برخاستن از آب به اكرانوپلان‏ها كمك خواهد كرد. در اين مقاله به پارامترهاي جانمايي سيستم رانش پار بر روي شناور ويگ پرداخته شده و قرار است با استفاده از تئوري طراحي آزمايش‏ها و روش ديناميك سيالات محاسباتي مدل‏رياضي ساده‏اي براي يك شناور پرنده ارائه گردد. با استفاده از تئوري طراحي آزمايش‏ها، تست‏هايي به منظور استخراج مدل رياضي انتخاب شده است. همانظور كه مي‏دانيد براي استخراج مدل رياضي يك سيستم نياز به ( ) تعداد تست نياز است ولي با استفاده از تئوري طراحي آزمايش‏ها اين تعداد تست بسيار كاهش مي‏يابد.