سنجش آسيب پذيري محيطي ناشي از خشك شدن درياچه اروميه در منطقه كرانه شرقي با استفاده از تكنيكهاي سنجش از دور

در اين مطالعه با توجه با اثرات محيط زيستي ناشي از تغييرات اكوسيستم درياچه اروميه به عنوان يكي از اكوسيستمهاي بي نظير جهان مدلي براي سنجش آسيب پذيري اكولوژيكي منطقهاي با استفاده از دادههاي سنجش از دور ارائه ميگردد. بر همين مبنا هدف اصلي اين پژوهش ايجاد پايهاي براي توسعه چارچوبهاي سنجش آسيب پذيري با استفاده از روشها و فنون نوين به منظور مقابله با آسيبهاي محيطي ناشي از خشك شدن درياچه اروميه و مهمتر از آن ارتقا ظرفيت سازگاري و به عبارتي تاب آوري منطقه اي در برابر بحران درياچه اروميه ميباشد. بدين منظور، از تصاوير ماهواره لندست 8در سال 2112استفاده گرديده است. مهم ترين شاخصهاي انتخاب شده شامل دماي سطح زمين( ،)LSTشاخص پوشش گياهي( ،)NDVIشاخص نرمال شده تفاوت شوري زمين( ،)NDSIشاخص نرمال شده تفاوت رطوبت( )NDMIهستند. جهت وزن دهي به معيارهاي از تكنيك مقايسه دوبه دويي و نرم افزار expert choiceاستفاده شده است. در نهايت با اعمال وزن و محاسبه شاخص كلي آسيب پذيري محيطي( )EVIميزان آن براي منطقه مورد مطالعه تعيين و پهنه بندي گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه روند خشك شدن درياچه اروميه تاثير بيشتري را بر آسيب پذيري محيطي بويژه در پهنههايي از شهرستان آذرشهر، اسكو و بناب داشته است