ارزيابي و تحليل روند جمعيتي سكونتگاه هاي اطراف درياچه اروميه (1365-1390)

بررسي و مطالعه جمعيت، ميزان تاثيرگذاري و تاثيرپذيري جمعيت از فضا و كالبدي كه بر روي آن فعاليت مي كند را مشخص مي كند. خشكسالي و كم آبي يكي از پديده هايي است كه در روند جمعيتي سگونتگاهها تاثير گذار مي باشد. خشكسالي پديدهاي منطقهاي است كه عمدتاً ناشي از تغييرات اقليمي صورت مي پذيرد اما سوء تدبير در مديريت منابع آب و خاك كشور به طور بالقوه زمينه مهاجرت جديد در كشور را فراهم كرده است. خالي از سكنه شدن بيش از هزار 9مهاجرت ، روستا به دلايل مختلف از جمله بيآبي در استان مرزي خراسان جنوبي 0011 خانوار منطقه هامون بر اثر خشك شدن هامون و .....گواهي بر اين ادعاست. اين پژوهش بر آن است تا با بررسي روندهاي جمعيتي سكونتگاه هاي اطراف(شهري و روستايي) درياچه اروميه مشخص سازد كه كم آبي و خشك شدن درياچه اروميه در تعداد جمعيتي اين سكونتگاه ها چه تاثيري داشته است؟. اين پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و به لحاظ ماهيت و روش تحقيق، توصيفي-تحليلي مي باشد. اطلاعات مورد نياز پژوهش از نتايج سرشماري هاي عمومي نفوس و Arc GISمسكن مركز آمار ايران برداشت شده است. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزار استفاده شده است. نتايج تحقيق بيانگر آن است كه با وجود خشك شدن درياچه اروميه Excelو درصد از مساحت 88 در طي سالهاي گذشته و كاهش سطح آب درياچه (به نحوي كه حدود خود را از دست داده)، اما روند جمعيت در نقاط شهري همراه با افزايش و در نقاط روستايي با متاثر شدن از خشك شدن درياچه روند كاهشي داشته است.