بررسي فرآيند يون ‎زدايي خازني به‎ منظور نمك زدايي از آب و بهبود آن در آينده

با گسترش روزبه روز جمعیت، چالش اصلی جهانی تأمین آب سالم مورد نیاز حال و آینده‎ی افراد است. افزایش استخراج از منابع زیرسطحی در دنیا منجر به ورود تدریجی آب شور به چاه ها و سفره های آبی شده كه درنتیجه ی آن تمایل و سوق به توسعه فن آوری نمك زدایی كه ازلحاظ اقتصادی نیز مقرون‎به‎صرفه باشد به وجود آمده است. در سال‎های گذشته، تعدادی از روش های نمك‎زدایی آب توسعه داده شده است، ازجمله‎ی این روش‎ها اسمز معكوس و الكترودیالیز هستند كه از فن آوری های بیشتر شناخته شده و گسترش یافته اند. با توجه به این‎كه در دنیا آب های لب شور بیش از آب های شیرین است، قسمتی از این منابع می‎بایست برای مصارف انسانی، مسكونی، كشاورزی و صنعتی مورداستفاده قرار گیرد. در طی سالیان اخیر یون‏زدایی خازنی به عنوان ایده‎ای كارآمد، با بازده انرژی بالا و صرفه‎ی اقتصادی برای نمك‎زدایی آب با غلظت‎های كم و متوسط EC موردبحث قرارگرفته است. یون‎زدایی خازنی از اواسط دهه‎ی 60 میلادی موردتوجه محققان و مراكزی كه به دنبال فناوری های تصفیه‎ی آب بودند، قرار گرفت. این فناوری با توجه به استفاده از الكترودهایی با مساحت سطح بالا شناخته شده اند كه با باردارشدن الكتریكی می‏توانند مقدار زیادی از یون‏های موجود در آب را در خود جذب كنند و موجب زدودن نمك از آب گردند. این نوشتار سعی بر آن دارد تا مروری بر شرح كار این فرآیند داشته باشد و آن را به صورت نظری بررسی نماید. همچنین سعی شده است پیشینه‎ی فرآیند، راه‏های بهبود و پیشرفت و تلاش‎هایی كه برای صنعتی شدن آن انجام پذیرفته است بررسی گردد. با توجه به این‏كه تحقیقات پیش‎ رو نیازمند ارائه‎ی این فرآیند به صورت تكامل یافته و مقرون ‏به‎ صرفه برای تصفیه‏ی آب‏های لب‎شور و آب‎های سطحی است، مزایا و محدودیت‏های این فرآیند نیز ازنظر گذرانده می‎شود.