بررسي تاثير هر يك از زير حوضه هاي حوضه آبريز درياچه اروميه در كاهش ناگهاني تراز آب درياچه با تكيه بر بيلان آب

حوضه آبريز درياچه اروميه واقع در شمال غرب كشور متشكل از 9 زيرحوضه آبريز مي باشد .حوضه آبريز مذكور يك حوضه بسته بوده و درياچه اروميه پاياب كليه جريان هاي سطحي خروجي توليدي در سطح حوضه آبريز مي باشد. مقايسه مولفه هاي بيلان متوسط دوره دراز مدت و متوسط دوره 10 ساله منتهي به مهر ماه سال 1390 در سطح حوضه آبريز مشخص مي نمايد كه ميزان بارش در كل حوضه8 /3 درصدكاهش يافته و در مقابل كاهش ميزان بارش مفيد(رواناب + نفوذ)3/ 30درصد است.بيشترين ميزان كاهش درصد بارش درزيرحوضه هاي زولاچاي و گدارچاي 5 /12 درصد بوده و در ساير زير حوضه ها كمتر از 10 درصد مي باشد. بيشترين ميزان كاهش بارش مفيد با39درصد مربوط به زير حوضه شهرچاي و باراندوزچاي بوده و كم ترين آن با11 درصد مربوط به زيرحوضه زولاچاي مي باشد.هم چنين متوسط حجم جريان هاي سطحي ورودي به درياچه اروميه طي 10 ساله منتهي به مهر ماه سال 1390 نسبت به دوره دراز مدت از 4178ميليون متر مكعب به1840 ميليون متر مكعب كاهش يافته است. بيشترين كاهش ورودي به درياچه مربوط به زيرحوضه ي سيمينه رود ،زرينه زرودو ليلان چاي مي باشد كه سهم اين زيرحوضه در كاهش جريان هاي سطحي ورودي به حوضه آبريز حدود5 /52 درصد است ، حال آن كه اين حوضه به لحاظ وسعت كمتر از 34 درصد وسعت حوضه آبريز را تشكيل مي دهد. با توجه به تحقيق انجام گرفته ايجاد سازه هاي آبي،كاهش 30 درصدي بارش مفيد) ناشي از تغيير اقليم ( به همراه افزايش مصرف آب در سطح حوضه آبريز از مهم ترين علل كاهش حجم جريان هاي سطحي ورودي به درياچه مي باشد.