بهينه سازي الگوي كشت براي كاهش مصرف آب كشاورزي در حوضه آبريز زرينه رود

با توجه به اقليم خشك و نيمه خشك ايران، آب به عنوان يكي از عوامل محدودكننده ي توليد، نقش مهمي در تعيين نوع و تركيب فعاليت هاي زراعي ايفا مي كند. بخش كشاورزي در كشورهاي در حال توسعه و نيز به عنوان بيش ترين مصرف كننده ي منابع آبي، حائز اهميت بوده و بايستي با تدوين بهينه ترين الگوي كشت، بيش ترين ميزان سود را در كنار بهينه ترين ميزان مصرف آب، ايجاد نمود. هدف از انجام اين مطالعه دستيابي به الگوي بهينه كشت در حوضه ي آبريز زرينه رود مي باشد. جهت تعيين الگوي بهينه كشت، از روش برنامه ريزي خطي با هدف بيشينه سازي سود خالص كشاورزي و براي استخراج و تجزيه تحليل نتايج، از مدل بهينه ساز LINGO استفاده شده است و بدين ترتيب الگوي كشت بهينه با توجه به محدوديت هاي منطقه تعيين مي گردد. نتايج نشان داد الگوي بهينه ي كشت سود خالص را به ميزان 76 /47 درصد افزايش داده و مقدار 87/ 12 درصد نيز در آب مصرفي صرفه جويي مي نمايد. بنابراين، با راهكار پيشنهاديِ ارائه شده در اين تحقيق، مي توان آب قابل توجهي را در بخش كشاورزي صرفه جويي كرده و بدين ترتيب با مديريتِ تقاضاي آب، براي احياي درياچه اروميه مي توان اقدام نمود.