ارزيابي تاثير تغيير اقليم بر تراز آب زير زميني دشت اروميه

در سال‌هاي اخير پديده تغيير اقليم منجر به تغييرات قابل ملاحظه‌اي در منابع آب سطحي و زيرزميني شده است. در اين تحقيق به منظور بررسي اثرات تغيير اقليم بر نوسانات سطح آب زيرزميني دشت اروميه از خروجي مدل‌هاي گردش عمومي جو GCM استفاده شد. به اين ترتيب كه ابتدا با بهره‌گيري از توانمندي‌هاي مدل LARS-WG متغير بارندگي در مقياس محلي مورد نظر، ريز مقياس نمايي و مقدار آن با استفاده دو سناريوي B1 (خوشبينانه‌ترين حالت) و A2 (بدبينانه‌ترين حالت) براي دهه آتي پيش‌بيني گرديد. به اين منظور از 30 سال آمار روزانه بارندگي، دماي حداقل و حداكثر در ايستگاه سينوپتيك اروميه استفاده شد. در ادامه براي مدل سازي رابطه ميان بارندگي و سطح آب زيرزميني تعداد 51 حلقه چاه بهره‌برداري شناسايي و با استفاده از تكنيك آناليز مؤلفه‌هاي اصلي، 12 چاهي كه بيشترين تاثير را در تغييرات واريانس تراز آب داشتند تعيين گرديد. در گام بعد به روش تيسن سطح اثر هر چاه تعيين و ميانگين تراز آب زيرزميني با ضرب عمق آب هر چاه در سطح اثر آن، محاسبه شد. نتايج همبستگي پيرسون بين بارندگي و تراز آب زيرزميني نشان داد بارندگي با يك تاخير 2 ماهه بيشترين تاثير (612/ 0=R2) را بر روي سطح آب زيرزميني دشت اروميه طي سال‌هاي 2005 تا 2014 دارد. در نهايت، با استفاده از مدل رگرسيوني به‌دست آمده و بارش پيش‌بيني شده تحت سناريوهاي انتشار، سطح ماهانه آب زيرزميني طي 5 سال آينده (2020-2016) پيش‌بيني گرديد.