تعيين الگو و تركيب كشت بهينه با تاكيد بر كاهش نياز خالص آبياري با استفاده از مدل برنامه ريزي آرماني (مطالعه موردي/زير حوضه مياندوآب )

محدوده مطالعاتي مياندوآب با حدود 100 هزارهكتار اراضي كشاورزي و اختصاص نزديك به 40 درصد آب كشاورزي حوضه درياچه اروميه به خود، يكي از مهمترين مصرف كنندگان آب در اين حوضه مي باشد كه در صورت اعمال مديريت تقاضاي آب كشاورزي در آن، مي تواند نقش مهمي در بهبود تامين حقابه زيست محيطي درياچه اروميه ايفا نمايد. يكي از راهكارهاي مهم در اين زمينه، اصلاح الگو و تركيب كشت با لحاظ نمودن محدوديت هايي مانند حفظ سطح زيركشت، سطح اقتصادي و امنيت غذايي، عدم ايجاد بيكاري مفرط و همچنين رعايت اصول مديريت جامع آب، خاك و گياه (استفاده از كشت هاي نشايي، ارقام با دوره رشد كوتاه، كشاورزي حفاظتي) است. در اين تحقيق، از مدل برنامه ريزي چند هدفه (آرماني) استفاده شد. بر اساس نتايج حاصله، با كاهش سهم محصولات پرمصرف و حضور محصولات با نياز آبي پايين در الگو، ضمن كاهش مجموع نياز خالص به ميزان 3/ 16 درصد و كمك به بهبود تامين حقابه زيست محيطي درياچه، موجبات ارتقاء سطح اقتصادي اين فعاليت به ميزان 27/ 11 درصد فراهم خواهد شد. در الگوي پيشنهادي، ميزان اشتغال در حدود 4/ 6 درصد كاهش نشان داد.