بررسي ارتباط متغير هاي هيدرو كليماتولوزي با نوسانات سطح در ياچه اروميه

دگرگوني اقليم يك پديده طبيعي است كه در مقياس زماني بلند مدت به وقوع مي پيوندد. مهمترين فاكتورهايي كه تغيير اقليم را تشديد مي كنند عبارتند از: تغيير تابش منعكس شده خورشيد، تغيير مدار زمين، گازهاي گلخانه اي و رانش قاره ها. يكي از عوارض تغييرات آب و هوا در سال هاي اخير افزايش عمومي درجه حرارت هوا است (عراقي نژاد و كارآموز، 1384 ). به گزارش انجمن چند دولتي تغيير اقليم 1(IPCC) دماي سطح زمين به دليل انتشار گازهاي گلخانه اي 3 /0 تا 6 /0 درجه سانتي گراد در طول قرن گذشته افزايش داشته است و بر اساس سناريوي انتشار گازهاي گلخانه اي(SRES) پيش بيني مي گردد كه تا سال 2100 ميلادي مقدار آن5/ 3 تا 1 درجه سانتي گراد افزايش يابد. طبق گفته (IPCC) مناطق آسيايي در مقابل تغيير اقليم آسيب پذير نشان مي دهند.( 2001, IPCC) تراز آب درياچه ها نسبت به اقليم و فاكتورهاي مرتبط با آن واكنش معني داري نشان مي دهند. بنابراين نوسانات درياچه ها را مي توان به واسطه اين عوامل و فاكتورها تجزيه و تحليل كرد ( 1989, Harrison). درياچة اروميه نيز يكي از مهم ترين و بزرگترين اكوسيستم هاي آبي ايران است كه تغيير در آن به صورت سيستمي و زنجير وار، تأثيرات گسترده اي در وضعيت اقليمي و شرايط اقتصادي - اجتماعي و هيدرولوژي خواهد گذاشت. در اين تحقيق پس از مشخص كردن متغيرهاي مستقل و وابسته براي محاسبة ميزان رابطه، روش همبستگي پيرسون به كار گرفته شد اين آزمون مشخص كرد بين متغيرهاي مستقل و نوسان هاي سطح آب درياچه، همبستگي نسبتاً قوي وجود دارد كه اكثراً در سطح 01 /0 معنا دارند و نشان دهندة اعتبار و قدرت بالاي رابطة خطي بين آنها و ميزان تأثيرپذيري متغير وابسته از متغيرهاي مستقل است.