ارزيابي تاثير اجتماعي احداث پل ميانگذر شهيد كلانتري درياچه اروميه

مسئله تغييرات جوي در كنار رشد جمعيت و گسترش شهرنشيني ميزان دسترسي و استفاده از منابع آب را به يكي از چالش هاي هزاره جديد مبدل ساخته است. در اين بين مسئله مديريت منابع كمياب آبي در كشورهاي مختلف پيامدهاي فراوان افتصادي،اجتماعي و زيست محيطي بدنبال دارد. تجربه دنيا در طراحي و اجراي پروژه هاي توسعه بدون توجه به آثار و پيامدهاي اين مداخلات توسعه ايي در زندگي مخاطبان و متاثرين از برنامه ها سبب شد تا بين دستاوردها و اهداف برنامه هاي توسعه فاصله بسيار زيادي باشد و گاهي برخي پروژه ها بجاي اثار مثبت در جهت ارتقا زندگي مردم باعث تنزل و تخريب منافع شهروندان نيز مي گردد. اگرچه به طور سنتي در پروژه هاي توسعه معمولاً به ملاحظات و پيامدهاي اقتصادي و ارزيابي فني-فيزيكي توجه مي شد. ديدگاه حاكم بر اين بود كه پول مي تواند هر گونه اثرات منفي پروژه ها را جبران نمايد. لذا نگراني چنداني از بابت پيامدهاي اجتماعي وجود نداشت. در اين ديدگاه توجه به شرايط اجتماع محلي و بومي محلي از اعراب نداشت .لذا به شبكه هاي اجتماعي و مشاركت مردم (سرمايه اجتماعي) كه پايه هاي اصلي تأمين كننده حمايت براي مردم در مقابل سختي ها و استرس ها بود، توجهي صورت نمي گرفت. مطالعه سوابق پرداختن به ارزيابي آثار نشان مي دهد كه از اواخر دهه ۱۹۶۰، ارزيابي اثرات زيست محيطي در پروژه ها رايج گشته و اخيراً برنامه ريزان و تصميم گيران به اين نتيجه رسيده اند كه لازم است به درك بهتري از پيامدهاي اجتماعي پروژه هاي توسعه دست يافت.