مدرسه سبز و تاثير آن بر كيفيت محيط هاي يادگيري كودكان (نمونه موردي، مدرسه طبيعت مشهد و مدرسه سبز بالي در اندونزي)

بچه هاي امروزي مدت زمان بيشتري در محيط مدرسه مي گذرانند تا محيط خانه. از اين رو، نادرست نيست كه نتيجه بگيريم رشد رفتاري بيشتر تحت تاثير محيط مدرسه شان قرار دارد تا محيط خانه. طرح مدرسه سبز به عنوان يكي از عناصري كه بر روي بازده دانش آموزان اثر مي گذارد از جايگاه ويژه اي برخوردار مي باشد زيرا علاوه بر صرفه جويي در مصرف انرژي، وجود چنين مدرسه هايي موجب افزايش كيفيت محيط يادگيري مي شود. هدف اصلي اين پژوهش توصيف مدرسه سبز و ويژگي هاي آن و تاثير اين مدارس بر كيفيت فضاهاي مدرسه و رشد دانش آموزان مي باشد. روش انجام اين پژوهش كيفي - عيني (معطوف به ارتباط بلاواسطه با موضوع است) و توصيفي- تحليلي مي باشد. بررسي اين مقوله به همراه شناخت و تحليل يك نمونه خارجي و يك نمونه داخلي صورت پذيرفته است و هدف فرعي آن سنجش ابعاد مختلف معماري سبز با معيارهاي اقليمي است. فاكتورهاي بسيار زيادي وجود دارد كه به حصول كيفيت آموزش و افزايش بازده دانش آموزان نسبت داده مي شود. بررسي منابع نشان داد كه موفقيت هاي دانش آموز به همان اندازه اي كه به كيفيت زندگي مربوط است به كيفيت آموزش هم بستگي دارد. بنابراين، براي رسيدن به محيطي مثبت در مدرسه، بايد طرح مدرسه سبز در ايران در نظر گرفته شود و اجرا گردد. اجزا و عناصر زيادي وجود دارد كه طرح مدرسه سبز را تشكيل مي دهد. بعضي از اجزاي مهم شامل پوشش ساختمان ، جهت ساختمان و كيفيت محيط داخلي است.