تدوين راهكارهايي جهت احياي بازارهاي سنتي ايران مطالعه‌ي موردي: بازار فرش ايران

بازار در شهرهاي ايران در برگيرنده‌ي گسترده‌ترين شمار گونه هاي معماري است. دگرگوني‌هايي كه در پيكره ي بازار صورت مي گيرند، هم به شكل مستقيم و هم به شكل غير مستقيم بر پيكره ي بازار اثر گذاري مي‌كنند. بويژه در دهه هاي اخير و با تحولات عميق كالبدي و اجتماعي شهرهاي كشور، بازار به عنوان كانون اقتصادي و اجتماعي شهر سنتي ايران دچار دگرگوني و تغييرات قابل توجهي شده است. شهر مشهد، با توجه به موقعيت خود و بازار فرش مشهد بدليل همجواري با حرم مطهر داراي اهميتي تاريخي است و زماني اين بازار (قبل از جداشدن از بازار اصلي مشهد) داراي رونق اقتصادي و اهميت تجاري بوده است اما اقدامات شهرسازي اخير، باعث جدائي اين بازار و كاهش رونق اقتصادي آن شده است. مقاله حاضر با هدف برنامه ريزي جهت حفظ و احياي هويت بازار به عنوان عنصري تاريخي و ارزشمند با روش توصيفي-اسنادي به رشته‌ي تحرير در آمده است. جمع آوري اطلاعات در اين تحقيق به دو صورت مطالعات كتابخانه‌اي و برداشت ميداني انجام گرفته است. بخش مطالعات كتابخانه اي شامل پيدايش بازارهاي اوليه، سير تحول و تكوين بازارهاي سنتي ايران و تحليل بازارها و موقيت بازار فرش مشهد مي باشد. در بخش برداشت‌هاي ميداني، سعي شده است با تدوين و توزيع پرسشنامه و همچنين برداشتهاي كالبدي و عكسبرداري از محدوده، ابعاد مختلف كالبدي و عملكردي بازار شناخته شود و در نهايت با تحليل مطالعات شناخت، راهكارهايي جهت حفظ و احياي هويت بازار ارائه گردد.