بررسي شاخصه هاي جرم خيزي، در كاهش امنيت اجتماعي فضاهاي شهري (نمونه موردي:منطقه سجاد شهر مشهد)

امروزه به دليل افزايش مشكلات شهرنشيني، احساس امنيت و آرامش از شهرنشينان سلب شده است. مشكلات شهرنشيني و جرايم شهري ايجاب ميكند كه جهت كاهش جرم خيزي در سطح شهر، و به وجود آوردن فضايي عاري از جرم در مناطق شهري به مطالعه بيشتر در اين مورد بپردازيم. ديدگاه ها و نظريه هاي زيادي در مورد جرايم شهري وجود دارد، ليكن نظريه هاي مربوط به جرايم نيازمند تحقيق بيشتري است. در اين مطالعه شاخصه هاي جرايم شهري چون زورگيري و سرقت كه از زير مجموعه هاي نزاع فردي-جمعي و مفاسد اجتماعي است، بررسي شده است. هدف اين مقاله بررسي نقاطي از شهر مشهد با معضلاتي چون امنيت، نا امني و جرايمي چون سرقت و زورگيري است. با توجه به دامنه متفاوت جرم، حوزه پژوهش مقاله دو عامل زورگيري و كيف قاپي در منطقه سجاد شهر مشهد را بررسي ميكند. پس ازانگاشت ديدگاه ها و نظريه هاي مختلف در باب معيارهاي جرم خيزي و امنيت، به بررسي فضاهاي كم تردد و خيابان هاي شهري اين منطقه، نسبت اين دو عامل جرم خيزي پرداخته شده است. تلاش مقاله حاضر بر شناخت عوامل جرم خيز و شناخت ويژگي هاي منطقه در تشديد اين عوامل، جهت يافتن راهكارهايي در راستاي افزايش امنيت اجتماعي در اين محدوده ميباشد. پژوهش حاضر با روش كيفي، جهت توصيف و تحليل نمونه موردي، اسنادي-ميداني جهت مطالعات و بررسي شواهد وقوع جرم و مصاحبه با ساكنين محله، در اين منطقه به عوامل زورگيري، كيف قاپي و كاهش اين جرايم در سطح شهر معطوف شده است. نتايج مطالعه حاضر در ارائه راهكار جهت افزايش امنيت و كاهش اين قبيل جرايم در منطقه سجادشهر مشهد، ارائه خواهد شد.