نقش طبيعت در روند طراحي معماري

معماران و طراحان ساختمان معتقدند كه طرحهاي الهام گرفته از طبيعت، ميتواند به كاهش صدمات زيست محيطي ناشي از ساختمانها كمك شاياني كند. بيونيك كه به آن بيومتريك يا مهندسي خلاق زيستي هم ميگويند كاربرد سامانه ها و روشهاي بيولوژيكال موجود در طبيعت در سيستمهاي مهندسي و فناوريهاي مدرن است. طراحان براي استفاده و تقليد از فرم هاي طبيعي تا كنون دو شيوه را به كار برده اند. شيوه اول اينكه هدف طراح فقط تقليد از ظاهر خارجي فرم هاي طبيعي باشد كه در اين صورت ساختمان ها فقط بازتابي از زيبايي ظاهري موجود در طبيعت محيط اطراف ميباشند. شيوه دوم آن كه طراح از فرآيندهايي كه فرم هاي طبيعي را شكل داده اند، براي خلق طرح هاي جديد الهام ميگيرد. براي توسعه و پرورش فرم هاي معماري كه در طبيعت يافت ميشوند، قوانين اساسي وجود دارد كه ميتوان آنها را در اغلب ساختمان هاي بديع و نوين به كار برد. نتيجه اين كار طرحي عالي است كه كارايي سازه اي ، نيازهاي عملكردي و زيبايي شناسي با يكديگر تركيب شده اند. در اين پژوهش به دنبال تعريف مفاهيم معماري بيونيك و نمونه هاي كاربردي درس هايي كه از طبيعت آموخته ميشود، هستيم.مقاله حاضر به مطالعه ي مروري مقاله هاي معتبر در مورد رابطه معماري و طبيعت و هچنين علم بيونيك پرداخته است .