بررسي كاربردهاي تلفيق اينترنت اشياء با رايانش مه و ابري

همراه با توسعه ي تجهيزات پوشيدني، خانه، شهر، وسايل نقليه ي هوشمند و شبكه هاي سنسور بي سيم، اينترنت اشياء توجهات بسياري را در سال هاي اخير به خود جلب كرده است و به عنوان اينترنت آينده تصور مي شود. با توجه به فضاي محدود ذخيره سازي محاسبات بر روي تجهيزات هوشمند، رايانش ابري به عنوان يك روش محاسباتي اميد بخش تصور مي گردد كه مي تواند منابعي با قابليت ارتجاعي براي برنامه هاي كاربردي فراهم كند. مدل رايانش ابري به عنوان يك تكنولوژي برجستهي در حال ظهور عنوان ميشود. رايانش ابري زيرساخت انعطافپذير براي ادارهي دادههاي بزرگي كه براي اجرا شدن در سازمان ضروري هستند، ارائه ميكند. بهطور كلي رايانش ابري دربارهي ارائه خدمات درخواستي با كمترين ريسك مالي، كيفيت بالا و كمترين هزينه است. عليرغم افزايش استفاده از رايانش ابري همچنان مسائل ذاتي حل نشده اي، مانند تأخير غيرقابل اعتماد، عدم پشتيباني از تحرك و آگاهي از مكان در رايانش ابري وجود دارد. به همين خاطر رايانش مه پيشنهاد شده است تا رايانش مستقيم بر روي لبه ي شبكه را فعال كند كه مي تواند برنامه هاي كاربردي جديد و سرويس هاي جديدي را براي آينده ي اينترنت ارائه كند. محاسبات مه كه به آن رايانش لبه هم مي گويند مي تواند اين مشكلات را با فراهم كردن منابع قابل ارتجاع و سرويس هايي براي كاربر نهايي در لبه ي شبكه، برطرف كند. در حالي كه رايانش ابري بيشتر منابع توزيع شده در هسته ي شبكه را فراهم مي آورد. اين تحقيق به بررسي مفهوم رايانش مه و مفاهيم مشابه آن مي پردازد و سناريوهاي كاربرد را معرفي ميكند و جنبه هاي مختلفي كه ممكن است هنگام طراحي و پياده سازي سيستم رايانش مه با آن مواجه شويم را شناسايي مي كند. همچنين تعدادي از چالش ها و فرصت ها را به عنوان مسير كار آينده، مشخص مي كند.