مطالعه موردي بر الگوريتم¬هاي خوشه¬بندي در شبكه¬هاي حسگر بي¬سيم

طول عمر گره¬هاي حسگر در شبكه¬هاي حسگر بي¬سيم، يكي از پارامترهاي اصلي كيفيت سرويس بشمار مي¬رود. زمان حيات گره¬ها مستقيما به مصرف انرژي در آنها مربوط مي¬گردد. خوشه‌بندي كردن گره‌هاي حسگر يكي از بهترين روش¬هايي است كه مي¬تواند طول عمر شبكه را افزايش و مصرف انرژي را كاهش دهد. فرآيند انتخاب سرخوشه و اندازه خوشه بايد به گونه¬اي باشد كه بار هر خوشه متعادل باشد. در صورتي كه اندازه خوشه¬ها نامتوازن باشد، برخي از خوشه¬ها زودتر از بين مي¬روند. شبكه¬هاي حسگر بي¬سيم مشكل محدوديت انرژي دارند. لذا خوشه¬بندي روش مناسبي براي بالا بردن طول عمر شبكه است. اما مصرف انرژي بالايي به گره سرخوشه در هرخوشه تحميل مي¬شود. بطوريكه پروتكل بايد در هر دوره آرايش خوشه¬ها و سرخوشه¬ها هر خوشه را جهت افزايش طول عمر شبكه تغيير دهد. در اين مقاله به بررسي و ارزيابي پروتكل¬هاي خوشه¬بندي و مقايسه آنها برمبناي فاكتورهايي همانند كارايي انرژي و طول عمر شبكه مي¬پردازيم.