بررسي عوامل مؤثر بر شكل‌گيري كارآفريني در دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه ناحيه (1) بهارستان

يكي از عواملي كه امروزه مي‌تواند چهره اقتصادي و اجتماعي و صنعتي يك كشور را دگرگون كند، برخورداري از روحيه كارآفريني و انسان كارآفرين است. كارآفريني اساساً اكتسابي است و مي‌شود كه آن را به افراد آموزش داد. اين پژوهش با هدف «بررسي عوامل مؤثر بر شكل‌گيري كارآفريني در دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه ناحيه (1) بهارستان» در مقطع زماني ارديبهشت ماه 1394 انجام شده است. روش انجام اين تحقيق پيمايشي و ابزار اندازه گيري آن پرسشنامه است. پرسشنامه شامل شاخص‌هاي مؤثر بر كارآفريني در مدارس مي‌باشد كه شامل 35 سؤال بوده و بر اساس طيف ليكرت مي‌باشد. پرسشنامه بر روي 30 نفر اجرا و پايايي آن بررسي گرديد. با توجه به نتايج به دست آمده، پايايي پرسشنامه تاييد شد. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه ناحيه (1) بهارستان از شهرستان‌هاي استان تهران كه در سال تحصيلي 94-1393 در پايه چهارم مشغول به تحصيل بودند، مي‌باشد. از روش نمونه‌گيري خوشه‌بندي يك‌مرحله‌اي استفاده شده است. تحقيق از نظر هدف، كاربردي مي‌باشد. از نظر نحوه گردآوري داده‌ها، يك تحقيق توصيفي پيمايشي و از لحاظ زماني, مقطعي مي‌باشد. قلمرو زماني تحقيق فاصله زماني بين مهر ماه 1393 تا آخر خرداد ماه 1394 مي‌باشد كه گردآوري داده‌هاي مورد نياز در مقطع زماني ارديبهشت ماه 1394 صورت گرفته است. در اين تحقيق جامعه آماري، كليه دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه ناحيه (1) بهارستان از شهرستان‌هاي استان تهران كه در سال تحصيلي 94-1393 در پايه چهارم مشغول به تحصيل هستند، مي‌باشد.حجم نمونه شامل 367 نفر از دانش‌ آموزان است. داده ها با استفاده از برنامه spss نسخه 18 تحليل گرديد. نتايج حاكي از آن است كه ميزان فعاليتهاي آموزشي دانش‌آموزان دوره متوسطه به طور معني‌داري پايين‌تر از حد متوسط مي‌باشد. همچنين ميزان تاثير روش هاي آموزشي، دبيران مدرسه، مشاوران مدرسه، فعاليت‌هاي آموزشي و محتواي دروس در كارآفريني به طور معني‌داري پايين‌تر از حد متوسط مي‌باشد.