افزايش كارايي مصرف آب و عملكرد ماشين در توليد گندم با استفاده از مناسبترين روش خاك ورزي و كاشت

مصرف كمتر آب، صرفه جويي در زمان و سوخت مصرفي ماشين در عمليات تهيه بستر و كاشت و دستيابي به عملكرد زراعي بالا از معيارهاي اساسي انتخاب نوع خاك ورزي و نحوه كاشت محصولات زراعي مي باشد. در اين تحقيق اثر روش هاي مختلف خاك‌ورزي و كاشت شامل خاك‌ورزي مرسوم با گاوآهن برگردان‌دار (به‌ تنهايي) در عمق 25 سانتي متري و كاشت با كمبينات، كم‌خاك‌ورزي با ماشين خاك ورز مركب (چيزل، ديسك و غلتك) در عمق 15 سانتي متري و كاشت با كمبينات و با دستگاه كشت مستقيم در عمق 8 سانتي متري بر مصرف سوخت و عملكرد مزرعه‌اي مؤثر ماشين و هم چنين كارآيي مصرف آب دركاشت گندم آبي در دو تناوب لوبيا - گندم و سيب‌زميني – گندم در يكي از مزارع شهرستان اقليد فارس بررسي شد. آزمايش در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 3 تيمار و 6 تكرار در دو تناوب انجام گرفت. نتايج نشان داد كه روش كشت مستقيم و روش كم‌خاك‌ورزي+كاشت با كمبينات نسبت به‌روش خاك‌ورزي مرسوم + كاشت با كمبينات باعث كاهش مصرف سوخت به ترتيب تا مقدار 69 و 23 درصد و افزايش عملكرد مؤثر مزرعه‌اي ماشين تا مقدار 42و 53 درصد شد. نتايج نشان داد اثر بيشترين كارآيي مصرف آب به ميزان 1/59كيلوگرم بر مترمكعب مربوط به‌روش كشت مستقيم در تناوب لوبيا-گندم و كمترين كارآيي مصرف آب به مقدار مقدار 1/33كيلوگرم بر مترمكعب مربوط به روش كشت مستقيم در تناوب سيب‌زميني-گندم بود.