شماره ركورد كنفرانس :
3824
عنوان مقاله :
اثرات زيست محيطي توليد چاي در استان گيلان با ارزيابي چرخه حيات (LCA)
پديدآورندگان :
نيكخواه امين Amin.nikkhah@stu.um.ac.ir, Farnood.nickhah@gmail.com دانشجوي دكتري، گروه مهندسي بيوسيستم، دانشگاه فردوسي مشهد , خرم دل سرور عضو هئيت علمي، گروه زراعت، دانشكده كشاورزي، دانشگاه فردوسي مشهد , فيروزي سعيد عضو هيئت علمي، گروه زراعت، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامي، رشت، ايران , حمزه كلكناري هاني كارشناس ارشد، گروه اقتصاد كشاورزي، دانشگاه فردوسي مشهد
كليدواژه :
ارزيابي چرخه حيات , اسيديته , اوتريفيكاسيون , شاخص تخليه منابع , گرمايش جهاني
عنوان كنفرانس :
دهمين كنگره ملي مهندسي مكانيك بيو سيستم (ماشين هاي كشاورزي) و مكانيزاسيون ايران
چكيده فارسي :
ارزيابي چرخه حيات (LCA) رويكردي براي مطالعه اثرات زيست محيطي توليد محصول يا انجام يك فعاليت است كه براساس دو شاخص ميزان مصرف منابع و انتشار آلاينده ها محاسبه مي گردد. بدين منظور، اين مطالعه با هدف ارزيابي اثرات زيست محيطي نظام توليد چاي در شرايط آب و هوايي استان گيلان با استفاده از LCA انجام شد. بمنظور تجزيه و تحليل اثرات زيست محيطي، از روش 14040ISO به ازاي يك واحد عملكردي معادل با يك تن برگ چاي استفاده شد. در گام اول، مميزي چرخه حيات، ميزان مصرف نهاده ها و انتشار آلاينده ها به ازاي يك واحد عملكردي تعيين شد. در مرحله بعد، ارزيابي تأثير چرخه حيات انجام گرفت و بر اساس شاخص هايي اطلاعات مرحله قبل، در هفت گروه تأثير شامل گرمايش جهاني، اسيديته، اوتريفيكاسيون بوم نظام خشكي، تغيير كاربري اراضي، تخليه منابع فسيلي، تخليه منابع فسفات و تخليه منابع پتاسيم دسته بندي شدند. در نهايت، بعد از نرمال سازي و وزني دهي داده ها، شاخص نهايي در اين گروه‌هاي تأثير به ترتيب معادل با 0.05، 0.32، 0.56، 0.04، 2.31، 0.42 و 0.07محاسبه شد و بيش‌ترين پتانسيل براي آسيب به محيط زيست در توليد چاي در استان گيلان براي تخليه منابع فسيلي محاسبه گرديد. شاخص زيست محيطي (EcoX) و تخليه منابع (RDI) نيز به ترتيب برابر 0.97و 2.62 به دست آمد. بدين ترتيب، بمنظور كاهش اثرات زيست محيطي نظام توليد چاي مي‌توان از روش هاي مختلف مديريت نظام زراعي همچون كاربرد نهاده هاي آلي، تناوب زراعي و خاك‌ورزي حداقل بهره جست.
