تبيين مدل رياضي براي هزينه هاي متغير مكانيزاسيون و تعيين اندازه بهينه مزرعه در توليد غلات آبي (مطالعه موردي: شهرستان كبودراهنگ)

كاربرد و توسعه مكانيزاسيون در كشاورزي بدون بهينه يابي و در نظر گرفتن جوانب اقتصادي، پس از مدتي باعث عدم رونق-بخشي و ارزش افزوده لازم در اين بخش خواهد شد. در اين راستا، يكي از پارامترهاي تاثيرگذار بحث هزينه هاي جاري ماشين هاي كشاورزي به ويژه خود تراكتور مي باشد كه بخش عمده اي از اين هزينه ها را به خود اختصاص داده و اندازه بهينه مزرعه منجر به حداقل شدن اين هزينه ها مي گردد. يكي از راهكارها، پيش بيني اين هزينه ها مي باشد كه بر مبناي سطح زيركشت محصولات قابل بررسي مي باشد. در اين مطالعه اندازه مزرعه به عنوان يك متغير مستقل براي مدل سازي و پيش بيني هزينه هاي جاري مكانيزاسيون جهت توليد غلات آبي در شهرستان كبودراهنگ در نظر گرفته شد و پس از جمع آوري داده هاي لازم بر اساس تعداد نمونه برآورد شده با روش كوكران، مدل اقتصادي متعالي به عنوان مناسب ترين مدل براي پيش بيني هزينه هاي متغير مكانيزاسيون در واحد سطح زيركشت غلات آبي انتخاب گرديدكه داراي ضريب تبيين تعديل شده برابر 0/716 ، آزمون F معني دار در سطح احتمال 0/0001 و درصد ميانگين مطلق خطا برابر 3/39 بود. در نهايت، اندازه بهينه اقتصادي سطح زيركشت غلات آبي در اين شهرستان با استفاده از مدل انتخاب شده برابر 84/5 هكتار برآورد گرديد.