اندازه‌گيري ميزان وابستگي بخش‌هاي اقتصادي به واردات از بعد مبدأ، مقصد و سياستي با استفاده از جدول داده-ستانده تك‌منطقه‌اي استان كردستان

هدف اصلي اين مقاله، سنجش وابستگي بخش‌هاي اقتصادي استان كردستان به واردات واسطه‌اي از بعد مبدأ، مقصد و سياستي است. بدين منظور، جدول داده-ستانده كردستان كه با استفاده از روش CHARM و به‌كارگيري آمارهاي مربوط به حساب‌هاي ملي و منطقه‌اي سال 1390 و جدول داده-ستانده ملي به‌هنگام شده توسط مركز پژوهش‌هاي مجلس برآورد شده است مبناي محاسبه ميزان وابستگي به واردات (از ساير مناطق كشور و خارج از كشور) بخش‌هاي اقتصادي كردستان قرار گرفته است. يافته‌هاي مقاله حاكي از آن است كه بيشترين وابستگي به واردات واسطه‌اي از بعد مبدأ مربوط به بخش‌هاي ساخت كك، فراورده‌هاي حاصل از تصفيه نفت و سوخت‌هاي هسته‌اي، ساخت فلزات اساسي، ساخت مواد شيميايي و محصولات شيميايي، ساخت محصولات غذايي و انواع آشاميدني‌ها و ساخت ماشين‌آلات طبقه‌بندي نشده است بدين معنا كه بيشترين عرضه واردات واسطه‌اي محصولات به بخش‌هاي اقتصادي كردستان توسط پنج بخش مذكور صورت مي‌گيرد. بيشترين وابستگي به واردات واسطه‌اي (به طور مطلق) از بعد مقصد به بخش‌هاي عمده‌فروشي-خرده‌فروشي و تعمير وسايل نقليه و كالاها، ساير ساختمان‌ها، زراعت و باغداري، حمل و نقل جاده‌اي و امور دفاعي تعلق دارد، بدين معنا كه اين بخش‌ها بيشترين نياز به خريد محصولات واسطه‌اي وارداتي را در فرآيند توليد محصولات خود دارند. از منظر وابستگي به واردات از بعد سياستي، دو بخشي كه بيشترين وابستگي از بعد مبدأ و همچنين دو بخشي كه بيشترين وابستگي را از بعد مقصد داشته‌اند انتخاب نموده‌ايم. انتخاب هر يك از اين بخش‌ها به عنوان بخش سياستي سبب خواهد شد كه نياز به واردات محصولات توليدي بخش‌هاي ساخت كك و فرآورده‌هاي نفتي، مواد شيميايي، فلزات اساسي و خدمات انبارداري و پشتيباني افزايش يابند.