مقايسه تاثير استراتژي جايگزيني واردات و استراتژي توسعه درونزا بر توسعه پايدار منطقه¬اي (مطالعه موردي استان¬هاي كرمانشاه، كردستان، همدان، اردبيل، زنجان، آذربايجان غربي و آذربايجان شرقي)

در جهان حاضر يكي از دغدغه¬هاي اصلي كشورها به ويژه كشورهاي در حال توسعه دست¬يابي به توسعه پايدار مي¬باشد. محورهاي اصلي توسعه پايدار رشد اقتصادي و تكنولوژيكي همراه با حفظ محيط زيست مي¬باشد كه يكي از راه¬¬هاي دست¬يابي به توسعه پايدار استفاده از استراتژي¬هاي كارا جهت نيل به توسعه پايدار در سطح منطقه¬اي است، به همين جهت در تحقيق حاضر به بررسي اثر استراتژي جايگزيني واردات (با پروكسي ارزش¬افزوده صنعت) و استراتژي درونزا (با پروكسي ارزش افزوده بخش كشاورزي) براي استان¬هاي غرب و شمال¬غرب كشور با استفاده از داده¬هاي پانل طي دوره زماني 93 -1379 بر توسعه پايدار منطقه¬اي پرداخته شده است. يافته¬ها حاكي از آن است كه يك درصد تغيير در ارزش افزوده بخش صنعت باعث 54 درصد تغيير در ارزش افزوده تمامي استان¬هاي منتخب مي¬شود، در حالي كه يك درصد تغيير در ارزش افزوده بخش كشاورزي براي استان¬هاي منتخب موجب 43 درصد تغيير در ارزش افزوده كل استان¬هاي منتخب مي¬شود. كه با توجه به بررسي انجام شده استراتژي جايگزيني واردات به عنوان استراتژي برتر هم در بخش منطقه¬اي و هم در سطح كل كشور در جهت دستيابي به توسعه پايدار قرار دارد كه ناشي از ترجيح استراتژي واردات بر استراتژي توسعه درونزا توسط دولت¬ها بوده است. هم¬چنين موفقيت استراتژي توسعه درونزا براي استان¬هاي منتخب در سطحي بالاتري از كل كشور قرار دارد.