جذب سرمايه¬گذاري خصوصي از طريق تمركززدايي مالي در استان¬هاي ايران؛ رويكرد گشتاورهاي تعميم¬يافته

در ادبيات اقتصادي، تمركززدايي مالي انتقال مديريت منابع و انجام مخارج از دولت مركزي به دولت¬هاي محلي است. بسياري از اقتصاددانان و به ويژه اقتصاددانان توسعه، اجراي تمركززدايي مالي صحيح را يكي از مهمترين عوامل رشد و توسعه اقتصادي و به تبع آن افزايش سرمايه¬گذاري در كشورهاي در حال توسعه بيان مي¬كنند. در اين راستا هدف اصلي اين تحقيق، بررسي تأثير تمركززدايي درآمدي و هزينه¬اي بر سرمايه¬گذاري بخش خصوصي استان¬هاي ايران طي دوره زماني 1393-1384 و با استفاده از روش گشتاورهاي تعميم¬يافته مي¬باشد. نتايج حاصل از برآورد مدل¬ها حاكي از تأييد رابطه غيرخطي بين تمركززدايي درآمدي و سرمايه¬گذاري خصوصي است. به طوري كه در سطح اين رابطه مثبت و با توان دوم تمركززدايي مالي اين رابطه منفي خواهد شد. اما رابطه غيرخطي بين تمركززدايي هزينه¬اي و سرمايه¬گذاري خصوصي برقرار نيست و نتايج رابطه¬ي بين اين دو متغير حاكي از وجود اثر منفي تمركززدايي هزينه¬اي بر سرمايه¬گذاري خصوصي مي¬باشد. علاوه بر اين، رابطه¬ي متغيرهاي نرخ تورم، توليد واقعي هر كارگر، نرخ شهرنشيني و مخارج تحقيق و توسعه با سرمايه¬گذاري خصوصي مثبت و معنادار مي¬باشد.