آموزش شيمي كاربردي در ايران

در مقاله حاضر به تاريخچه رشد و گسترش علوم در جهان و قرون مختلف اشاره و به دلايل عقب ماندگي شرق از غرب طي قرون وسطي تا عصر حاضر پرداخته شده است. بعد از قرن هاي متوالي سكون وركود علو وفنون درشرق و بويژه ايران به تحولاتي كه توسط اشخاصي مثل اميركبير در آستانه انقلاب مشروطيت و تاسيس دارالفنون بوجود امد اشاره گرديده است. شروع مراودات علمي و فرهنگي و اعزام دانشجويان ايراني به فرنگ از اواخر دوره قاجار و تسهيل آن در دوران پهلوي اول و تشديد اعزام و رفتن دانشجويان و جوانان ايراني براي ادامه تحصيل در دهه هاي چهل و پنجاه شمسي همراه با تشكيل اوپك و بالا رفتن قيمت نفت به سرانجام رسيد. در همين راستا تغيير كشورهاي مقصد عمدتا از فرانسه و آلمان به كشورهاي انگليسي زبان مثل آمريكا، انگستان، كانادا و استراليا براي ادامه تحصيل جوانان و دانشجويان ايراني تحولات و تغييراتي در سيستم آموزش علوم در كل و در آموزش شيمي بويژه بوجود آورد. در ادامه به وقوع انقلاب اسلامي و تعطيلي دانشگاه ها و مراكز آموزشي و انقلاب فرهنگي و تشكيل ستاد انقلاب فرهنگي سابق (شورايعالي انقلاب فرهنگي فعلي) و يكي از اركان مهم آن يعني شورايعالي برنامه ريزي دروس و رشته هاي دانشگاهي مي رسيم. و نهايتا در اين مسير به برنامه ريزي هاي اوليه در اوايل دهه شصت و در ادامه به ايجاد گرايش شيمي كاربردي رشته شيمي براي اولين بار در دانشگاه تبريز و سپس دانشگاه هاي ديگر پرداخته شده است.