بررسي رسانايي پراكنه نانوكامپوزيت ژلاتين-نانولوله هاي كربني در حين ژل شدن

تاثير غلظت نانولوله هاي كربني و ماده سطح فعال بر رسانايي پراكنه نانو كامپوزيت ژلاتين- نانولوله هاي كربني چند ديواره (MWCNT) در حين ژل شدن در دماي ℃15 مورد بررسي قرار گرفت. نتايج بيانگر ان بود كه افزايش غلظت نانولوله هاي كربني رسانايي پراكنه نانو كامپوزيت ژلاتين-MWCNT افزايش مي يافت، در حالي كه در نمونه هاي بدون ژلاتين، تجمع آندي مانع از افزايش رسانايي مي شد. به نظر مي رسد اين افزايش رساناييي به دليل عملكرد زنجيرهاي ژلاتين باشد، كه به كمك SDS بر سطح نانولوله ها جذب شده و آن ها را به خوبي در درون بستر ژلاتين پخش مي كند و مانع از تجمع آندي نانولوله ها مي گردد. ساز و كار افزايش رسانايي تنها به افزايش تعداد تماس هاي بين نانولوله ها مربوط نمي شود. چون حضور SDS و ژلاتين به شكل فزاينده اي مانع از برهمكنش مستقيم آن ها مي گردد. به نظر مي رسد افزايش تعداد يون هاي همراه SDS با افزايش درصد MWCNT نقش اصلي را در افزايش رسانايي بازي مي كند.