مطالعه تطبيقي فرايندهاي مديريت دانش و ارائه يك مدل ژنريك جهت انباشت سرمايه‌هاي دانشي

در عصر دانايي و دانش محوري، مديريت دانش در اولويت سازمانها قرار گرفته است. در واقع سرمايه فكري و مديريت دانش به موضوع بسيار مهمي در عرصه فعاليت‌هاي راهبردي سازمان‌ها تبديل شده است. نظام جمهوري اسلامي ايران نيز پيشرفت دانايي محور را سرلوحه برنامه هاي خود قرار داده است. بنابراين انتظار مي رود مجموعه دولت و سازمان هاي مربوطه نيز دانش را به عنوان سرمايه تلقي كنند و نسبت به مديريت آن اقدام نمايند. اما يك از نكاتي كه در اجراي پروژه هاي مديريت دانش بسيار مهم و حائز اهميت بوده و مي‌تواند موفقيت اين پروژه ها را تحت تاثر قرار دهد، انتخاب يك مدل و متدلوژي مناسب و پيروي از آن است. از آنجا كه تا كنون مدل‌هاي مديريت دانش متعددي توسط خبرگان و سازمان‌هاي موفق ارائه شده است، انتخاب يك مدل مناسب از بين اين تعداد بخصوص براي سازمان‌هايي كه فاقد تجربه قبلي مديريت دانش هستند بسيار مشكل بوده و حتي ممكن است اين سازمان‌ها را دچار سردرگمي نمايد. لذا در اين مقاله چندين مدل از مهمترين و معتبرترين مدل‌هاي مديريت دانش مورد بررسي قرار گرفته است و براساس مطالعه تطبيقي و مقايسه اين مدل‌ها، مدل ژنريك مديريت دانش ارائه گرديده است.