پيش بيني آمادگي ابتلا به اعتياد بر اساس سبك هاي مقابله با استرس و تاب آوري و هوش هيجاني در بين دانشجويان پسر شهرستان كاشان

هدف تحقيق حاضر، پيش بيني آمادگي ابتلا به اعتياد بر اساس سبك هاي مقابله با استرس و تاب آوري و هوش هيجاني در بين دانشجويان مي باشد. تحقيق حاضر، از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ روش تحقيق از نوع توصيفي - پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش حاضر دانشجويان پسر شهرستان كاشان مي باشد. براي بدست آوردن حجم نمونه در تحقيق حاضر از جدول مورگان استفاده شده است، كه حجم نمونه 90 نفر تعيين شد، سپس با استفاده از روش نمونه گيري اتفاقي (تصادفي ساده) جمع آوري اطلاعات به صورت فيزيكي صورت گرفت. در تحقيق حاضر از چهار پرسشنامه استفاده شده است: پرسشنامه تاب آوري (كانر و ديويدسون)، پرسشنامه هوش هيجاني شات (1998)، پرسشنامه¬ي اعتياد (محقق ساخته)، پرسشنامه راهبردهاي مقابله با استرس (اندلر و پاركر)(1990). اعتبار محتواي اين پرسشنامه توسط استاد راهنما و تعدادي از اساتيد مورد تأييد قرار گرفته است و از اعتبار لازم برخوردار مي باشد. به منظور اندازه گيري قابليت اعتماد كه از روش آلفاي كرونباخ استفاده شد. در پژوهش حاضر جهت بررسي داده هاي آماري از نر م افزار 20 SPSS استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل يافته هاي مربوط به فرضيه هاي پژوهش حاضر از رگرسيون چند متغيره و ضريب تعيين استفاده شده است. همان گونه كه نتايج نشان داد از ديدگاه دانشجويان تمام مولفه هاي تاب آوري و هوش هيجاني و همچنين استرس بر ابتلا به اعتياد تأثير گذار مي باشند. فقط بين ابعاد سبك مسئله مدار و مهارت هاي اجتماعي و آمادگي ابتلا به اعتياد رابطه معناداري وجود ندارد.