بررسي توابع اقتصادي ارزش گذاري آب در بخش كشاورزي

امروزه توسعه پايدار منابع آب از اهميت ويژه اي برخوردار است، لذا صرفه جويي در مصرف آب آبياري از طريق محرك هاي اقتصادي به عنوان عامل انگيزشي و اقتصادي مورد توجه مي باشد. از طرفي اغلب نقاط ايران با تقاضاي رو به فزوني آب در بخش كشاورزي مواجه هستند كه علت اصلي آن اختلاف فاحشي مي باشد كه ميان هزينه تامين آب و قيمت دريافتي از كشاورزان وجود دارد. براي مقابله با اين چالش، لازم است با استفاده اصول علمي اقتصاد و براساس ارزش آب در توليد محصولات كشاورزي، قيمت واقعي آن را تعيين شود. بدون ترديد يكي از مهم ترين ابزار هاي تخصيص بهينه ي منابع آب، ارزش گذاري اقتصادي است كه راهبرد توسعه بلند مدت آب كشور نيز بر آن تاكيد دارد. از آنجا كه تصميم گيري و تخصيص براساس مقدار ارزش اقتصادي تأثير قابل توجهي بر جنبه‌هاي خرد و كلان كشور باقي مي گذارد، لازم است كه در انتخاب روش و اجراي آن دقت زيادي به كار گرفت. در زمينه برآورد ارزش اقتصادي آب در مصارف كشاورزي مطالعات زيادي صورت گرفته است و بيشتر آنها از روش تابع توليد استفاده شده است از طرفي انتخاب صحيح الگوهاي اقتصاد سنجي و تأثير آن در نتايج به دست آمده، از مباحث مهم و اساس در اقتصاد سنجي و مطالعات تجربي مي باشد كه اگر دقت كافي در تصريح مناسب فرم هاي تابعي وجود نداشته باشد ارتباط واقعي بين متغيرهاي را نشان نمي‌دهد و پارامترهاي برآورد شده از اين رهگذر اعتبار لازم را ندارد.