همدلي در اشعار انوري

انسان موجودي اجتماعي است و براي زندگي شاد در كنار همنوعان خود، به دور از جنگ و ستيزه جويي به همدلي با ديگران نياز دارد و اين گونه احترام عميق خود را به ديگران نشان مي دهد. بر موضوع همدلي در آيات و روايات اسلامي كه به دنبال ساختن جامعه اي ايده آل و شايستة اشرف مخلوقات است بسيار تأكيد شده است. در اشعار فارسي به خصوص آثار عرفاني نيز كه از سرچشمه هاي ديني الهام مي گيرن، اين موضوع به وفور وجود دارد؛ اما اين مفهوم هم توجه عرفا را برانگيخته و هم شاعران مداح نيز به آن نظر داشته اند. يكي از شاعران مداح كه تخصّص اصلي او در مديحه سرايي است، انوري ابيوردي استاد مسلم مديحه است. اين مقاله به صورت مختصر نمونه هايي از شعر انوري را كه مضامين مربوط به همدلي در آن وجود دارد، مطالعه و بررسي كرده است.