تاثير تمرينات لغزش اعصاب شبكه بازوئئ با حركات موزون درماني، بر افسردگي و درد و عملكرد در ورزشكاران سندروم خروجي قفسه سينه‌اي واقعي

سندروم خروجي قفسه سينه‌اي نوروژنيك واقعي (TNTOS) بعلت تحت فشار قرار گرفتن ساختارهاي عصبي-عروقي در گردن و منطقه خروجي قفسه‌ سينه‌اي با وجود علت آناتوميكي، ايجاد مي‌شود. وجود عضله پستيكوس سابكلاويوس بعنوان يك علت بالقوه اين سندروم بيان شده است .علائم كلينيكي شامل درد اندام فوقاني، پارستزيا، بي‌حسي، ضعف، كاهش قدرت، خستگي و تورم سبب كاهش عملكرد و مشاركت فرد مي‌شود. افسردگي در اين بيماران شايع بوده و همراه با ديگر علائم زندگي فردي و اجتماعي بيمار را مختل ميكند. در ورزشكاران انجام حركات تكرار شونده و وضعيت نامناسب سر و اندام فوقاني، قرارگيري سر رو به بالا در حين تمرينات،كاهش فضاي قفسه سينه‌اي، كم شدن ثبات كمربند شانه‌اي، هايپرتروفي، ناهماهنگي عضلات اسكالن قدامي، مياني و سينه‌اي سبب فشردگي و كاهش فضاي لغزش اعصاب شبكه بازوئي و بروز علائم NTOS ميشود. همچنين با توجه به هايپرتروفي بيشتر عضلات شانه، بازو در سمت غالب، ساختار عصبي و عروقي در اين سمت بيشتر در معرض فشردگي قرار ميگيرند. در صورت تشخيص و درمان به موقع بيماران، درمان‌ كنسرواتيو ميتواند سبب كاهش و پيشگيري از عود علائم شده و فرد بتواند به عملكردهاي فردي و اجتماعي خود با رضايتمندي ادامه دهد. هدف پژوهش، بررسي تأثير 12 هفته تاثير تمرينات لغزش اعصاب شبكه بازوئئ با حركات موزون درماني، بر افسردگي و درد ورزشكاران سندروم خروجي قفسه سينه‌اي كه عضله پستيكوس سابكلاويوس دو طرفه داشته‌اند، بوده است. 2- روش شناسي در اين مطالعه كارآزمايي باليني، 12 ورزشكار با تشخيص سندروم خروجي قفسه سينه‌اي نوروژنيك واقعي، بدون نشانه هاي حاد و با ميانگين سني21.5 ±4.62 سال به صورت تصادفي در دو گروه مداخله(6 n=) و كنترل(6 n=)تقسيم شدند. اطلاعات دموگرافيك بيماران ثبت گرديد، ارزيابي اوليه شامل بررسي وضعيت بدني، محل فشردگي عصب، درد، عملكرد و ميزان افسردگي بيماران انجام شد. افسردگي با پرسشنامه افسردگي بك (BDI داراي 21 آيتم و خود تكميلي مي‌باشد و نشانه‌ها و شاخص‌هاي افسردگي را اندازه‌گيري مي‌كند ) و درد بر اساس مقياس ديداري 10CM سنجيده شد. عملكرد اندام فوقاني بيماران با پرسشنامه خودتكميلي شانه، بازو و دست(DASH) و وجود عضله پستيكوس سابكلاويوس از طريق MRI بررسي شد. تمرينات لغزش اعصاب شبكه بازوئئ و تمرينات كنسرواتيو به مدت 12 هفته در هر دو گروه انجام شد. گروه مداخله ، تمرينات لغزش اعصاب شبكه بازوئي را همراه با حركات موزون انجام دادند. ارزيابي در روز اول، هفته ششم و دوازدهم پس از انجام تمرينات صورت گرفت. براي تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي كاي دو، آزمون T مستقل و تحليل واريانس با اندازه‌ هاي مكرر استفاده شد. 3- نتايج يا يافته ها كاهش نمره افسردگي و درد و افزايش عملكرد، در هر دو گروه معنادار بود (p 0/05). همچنين كاهش درد و افسردگي و افزايش عملكرد بين گروه‌ها نيز از تفاوت معناداري برخوردار بود(p 0/05).. 4- بحث و نتيجه گيري مي‌توان تفاوت ميانگين درد ، افسردگي و عملكرد در دو گروه را به انجام حركات موزون نسبت داد و نتيجه گرفت لغزش اعصاب شبكه بازوئي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ همراه با تمرينات موزون براي كاهش درد و افسردگي و افزايش عملكرد بيماران سندروم خروجي قفسه سينه‌اي ، مي‌تواند سودمند باشد.