بررسي اپيدمي اضافه وزن و چاقي و ارتباط آن با كم تحركي الگوي غذايي نامطلوب در نوجوانان تحت پوشش مركز بهداشت ثامن مشهد مقدس

اهداف: شيوع چاقي كودكي و نوجواني به گونه ي قابل توجهي در كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه در طول چند دهه ي گذشته افزايش يافته است.چاقي در دوران كودكي و نوجواني به مانند بزرگسالي موجب فشار خون بالا، اختلال در چربيهاي خون، التهاب مزمن، افزايش تمايل به ايجاد لخته ي خوني، اختلال در عملكرد اندوتليالي و افزايش انسولين خون مي گردد چاقي پديده ايي چند بعدي بوده كه الگوي غذايي نادرست و عدم تحرك بدني را مي توان از مهمترين عوامل ايجاد كننده آن دانست . اين مطالعه با هدف بررسي اپيدمي اضافه وزن و چاقي و ارتباط آن با كم تحركي الگوي غذايي نامطلوب در نوجوانان تحت پوشش مركز بهداشت ثامن مشهد مقدس انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر بصورت مقطعي- توصيفي و بر روي 3744 نوجوان تحت پوشش مركز بهداشت ثامن مشهد مقدس انجام گرفت. قد و وزن به روش استاندارد اندازه گيري و شاخص توده بدني (BMI) آنان محاسبه گرديد . وضعيت اضافه وزن و چاقي براي سن و جنسيت در مقايسه با صدك هاي استاندارد مركز كنترل بيماري هاي امريكا Center for Disease Control 2000-CDC ارزيابي گرديد پرسشنامه جهت بررسي ميزان فعاليت جسماني و الگوي بسامد خوراك براي ارزيابي الگوي غذايي مورد استفاده قرار گرفتند . يافته ها: شيوع اضافه وزن و چاقي در بين آزمودمني ها 17.5%بود . نتايج آناليز پرسشنامه تحرك بدني نشان داد كه 81.9% آزمودني هاي بدون فعاليت بدني هدفمند بوده اند و 85.89% آنها الگوي غذايي نامطلوبي داشته اند . رابطه معناداري بين امتياز الگوي غذايي نوجوانان با تحرك بدني و ميزان اضافه وزن و چاقي آنها وجود داشت نتيجه گيري: يافته هاي اين مطالعه نشان داد روند اضافه وزن و چاقي در ميان نوجوانان رو به افزايش بوده و همسو با آن عدم تحرك بدني كافي توام با الگوي غذايي نامناسب ارتباط معناداري با ميزان شيوع اضافه وزن و چاقي در اين گروه سني دارد.