بررسي موانع مشاركت زنان شهر شيراز در فعاليت‎هاي ورزشي

مقدمه امروزه ورزش به عنوان يك پديده اجتماعي در دنيا و از جمله در كشور ما پذيرفته شده است و با استقبال خوبي روبرو گرديده و به عنوان يك ابزار چند بعدي با تأثيرات گسترده، جايگاه و نقش خود را در اقتصاد، سلامتي افراد، گذراندن اوقات فراغت سالم و لذت بخش، روابط اجتماعي، پيشگيري از مفاسد اجتماعي و انحرافات اخلاقي رو به گسترش در جامعه و كاربردهاي عديده ديگر متجلي ساخته است. اهميت اين موضوع به ويژه در مورد بانوان كه پرورش دهندگان نسل هاي آتي هستند بسيار ضروري تر مي نمايد. اين پژوهش با هدف تعيين موانع مشاركت زنان شهر شيراز در فعاليت‎هاي ورزشي انجام گرفت. 2- روش شناسي اين پژوهش از نوع توصيفي _ مقايسه اي بود. جامعه آماري شامل 818 نفر از زنان شركت كننده در مراكز ورزشي شهر شيراز بر اساس اطلاعات بدست آمده از اداره تربيت بدني شهر شيراز بود. نمونه آماري به صورت داوطلبانه تعداد 724 نفر در اين پژوهش شركت كردند. آزمودني ها به پرسشنامه موانع مشاركت ورزشي زنان ميرغفوري و همكاران (1388) پاسخ دادند. پرسشنامه داراي پنج مولفه موانع اجتماعي، موانع شخصي، موانع خانوادگي، موانع امكاناتي و اقتصادي، موانع فرهنگي است. 3- نتايج يا يافته ها نتايج آزمون t يك نمونه اي نشان داد كه مقايسه ميانگين فرهنگي و خانوادگي معنادار و از مقدار آزمون كمتر است و مقايسه ميانگين مشاركت ورزشي(كل) غير معنادار و برابر با مقدار آزمون است و مقايسه ميانگين موانع اقتصادي و امكاناتي، موانع اجتماعي و شخصي معنادار و از مقدار آزمون بيشتر است. 4- بحث و نتيجه گيري مشكلات اقتصادي، نبود امكانات و بالابودن هزينه ورودي مكان هاي ورزشي، عدم دسترسي مناسب زنان به مراكز آموزشي و عدم آگاه سازي مناسب خانواده ها به ورزش زنان توسط رسانه ها مي تواند در ايجاد موانع مشاركت ورزشي زنان موثر باشد. 5- نتيجه گيري با توجه به نتايج حاصل از اين تحقيق موانع اقتصادي و امكاناتي، موانع اجتماعي و شخصي از مهم ترين عوامل دخيل در موانع مشاركت ورزشي زنان شهر شيراز هستند.