بررسي اثربخشي تمرينات نوروماسكولار بر عملكرد حركتي و حس موقعيت مفصل در پيشگيري از آسيب هاي ورزشي

مقدمه تمرينات تركيبي نوروماسكولار (عصبي-عضلاني) شامل: تمرينات پلايومتريك، چابكي، قدرتي، مهارتي، تعادلي، حسي عمقي، انعطاف پذيري و ‏مقاومتي مي‌باشد. اين نوع تمرينات ثبات مفصلي را افزايش داده، باعث بهبود حس وضعيت مفصل و باعث توسعه رفلكس هاي ‏حفاظتي براي پيشگيري از آسيب مي‌باشد. تمرينات نوروماسكولار نيروهاي تثبيت كننده در مفصل توليد مي كند كه در مقابل نيروهاي برهمزدن ثبات مقاومت ايجاد مي كند و از آسيب رساندن به بافت هاي پيوندي جلوگيري مي كند. علاوه بر آن الگوهاي فراخاني و زمان پاسخ عضله به محرك ها نيز بهبود مي يابند كه نتيجه آن افزايش كنترل و آگاهي بهتر مفصل مي شود. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي تمرينات عصبي-عضلاني بر عملكرد حركتي و حس موقعيت مفصل است. روش شناسي براي انجام اين پژوهش، جستجوي پيشينه تحقيق از طريق موتورهاي جستجوگر از سال 1980 تا 2017 صورت ‏گرفت. سپس مقاله هاي غير مرتبط حذف گرديد و مقاله هاي مرتبط انتخاب شدند.‏ نتايج ثبات مفصل توسط چهار عامل شكل و ساختار مفصل ، نيروهاي توليد شده توسط عضلات، ساب سيستم عصبي و سيستم ليمبيك برقرار مي شود. اطلاعات حسي توسط گيرنده هاي 1، 2، 3 و 4 مفصل به سيستم عصبي مركزي منتقل مي شوند و پس از بررسي و اعمال توسط اطلاعات وابران به سمت عضو ارسال مي شود و موتورهاي حركتي آن را اعمال مي كنند. مهمترين گيرنده يعني دوك عضلاني، اطلاعات مربوط به طول، سرعت، شتاب و درك نيرو در عضله را دريافت مي كند. دوك هاي عضلاني بسيار حساس هستند و به ازاي هر ميليمتر تغيير در طول 500 ايمپالس بر ثانيه توليد مي شود و عضله را فعال مي كند. بنابراين انقباضات عضلاتي سبب فعال شدن وضعيت حس موقعيت مفصل و بهبود آن مي شود. تمرينات نوروماسكولار به دو صورت بر روي وضعيت مفصل تاثير مي گذارد. اول دقت حس موقعيت مفصل را افزايش مي دهد و دوم آستانه شناسايي حركات پاسيو را بالا مي برد. بحث تمرينات نوروماسكولار با افزايش دقت حس موقعيت مفصل و آستانه شناسايي حركات پاسيو، اطلاعات و درك بهتري از مفصل را به مغز مي دهد. و زماني كه ثبات مفصل بخواهد دچار اختلال شود، مغز آن را شناسايي مي كند و در مقابل آن مقاومت مي كند و از بروز مشكل و آسيب جلوگيري مي كند. تا كنون شواهد به دست آمده گزارش كرده اند كه تمرينات نوروماسكولار اغلب با هدف بهبود عملكرد، كاهش احتمال وقوع آسيب ديدگي و بهبود كنترل عصبي-عضلاني بر مفصل زانو و مچ پا صورت گرفته است از آنجا كه اينگونه تمرينات مي‌تواند به عنوان يك بخش مهم از مراحل بازتواني باشد، لذا پيشنهاد مي شود پژوهش هاي آينده بر روي مفصل شانه و لگن نيز اجرا شود. نتيجه گيري تمرينات نوروماسكولار ‏بر بهبود عملكرد حركتي و حس موقعيت مفصل تاثيرات مثبتي مي گذارد و در پيشگيري از آسيب موثر است. موثرترين تمرينات براي مفاصل زانو و مچ پا تمرينات با وابل برد، بالانس ديسك و پرش-فرود با كنترل بصورت دو پا و تك پا است.