اثر يك دوره تمرينات مقاومتي بر متوسط فشار خون سرخرگي و موج هاي الكتريكي قلب

1-مقدمه دستگاه قلبي – عروقي وظيفه اصلي انتقال اكسيژن و مواد غذايي به بافت هاي مختلف و عضلات فعال و برگرداندن مواد زايد سوخت و سازي به اندام هاي دفعي را بعهده دارد ( گاييني، 1384). از ديرباز تاكنون از روش هاي متعددي جهت مطالعات قلبي استفاده مي شده است كه مهم ترين آن ها شامل الكتروكارديوگرافي بوده است (طيبي ثاني و همكاران، 1388) .در هنگام ورزش جريان خون از پوست، كليه ها و احشاء به طرف عضلات هاي در حال فعاليت سرازير شده، مقاومت عروق محيطي كاهش مي يابد و اختلاف بالاترين و پايين ترين فشار خون زياد مي شود ( موسوي، 1392). ليما و همكاران(2010) بيان داشتند شدت هاي بالاي ورزش هاي مقاومتي براي تنه و اندام فوقاني در يك شيوه حاد، تعادل در فركانس هاي قلبي بعد از ورزش را به ميزان زيادي افزايش مي دهد (ليما و همكاران، 2010). حسيني بروجني و همكاران (1386) در مطالعه اي به بررسي ميزان تاثير ورزش هاي مقاومتي بر فشارخون پرداختند نتايج اين مطالعه نشان داد كه چهار هفته ورزش مقاومتي با شدت پايين مي تواند اقدام موثري در كنترل بيماري فشارخون باشد (حسيني بروجني و همكاران، 1386). مطالعه حاضر به دنبال يافتن پاسخ به اين سوال است كه آيا تمرين مقاومتي اثر معناداري بر موج هاي الكتريكي قلب و فشار خون مردان دارد؟ 2- روش شناسي ابتدا براي انتخاب نمونه آماري از بين جامعه آماري، از دانشگاه علوم پزشكي شيراز، از بين افراد داوطلب، 24 نفر انتخاب شدند. با استفاده از دستگاه الكتروكارديوگرام (ECG)، پيش آزمون گرفته مي شود. سپس بصورت تصادفي در سه گروه هشت نفري (گروه تمرينات هرمي مسطح، گروه تمرينات هرمي دوگانه و گروه كنترل) قرار گرفتند و گروه هاي تجربي تمرين هرمي مسطح و هرمي دوگانه براي مدت شش هفته، سه جلسه در هفته، به تمرين پرداختند. 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين با استفاده از دستگاه الكتروكارديوگرام (ECG)، پس آزمون گرفته شد. جهت تجزيه و تحليل يافته هاي تحقيق ابتدا تفاوت پيش آزمون و پس آزمون متغير ها محاسبه شد و جهت تجزيه و تحليل استنباطي از آزمون آماري تحليل واريانس يك راهه و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد. 3- نتايج يا يافته ها نتايج نشان داد فاصله موج p در پس آزمون گروه تمرينات مقاومتي هرمي با الگوي مسطح افزايش معني داري نسبت به پيش آزمون موج p در اين گروه داشته است (007/0=p)؛ تفاوت معني داري در كمپلكس QRS (05/0≤p)؛و تناوب PQ (05/0≤p) مردان در پيش آزمون و پس آزمون تحقيق وجود ندارد. فاصله تناوب QTC در پس آزمون گروه تمرينات مقاومتي با الگوي هرمي دوگانه افزايش معني داري نسبت به مقادير پيش آزمون آن داشته است (02/0=P) و متوسط فشار خون سرخرگي در پس آزمون گروه تمرينات مقاومتي با الگوي هرمي دوگانه كاهش معني داري نسبت به مقادير پيش آزمون آن داشته است (02/0=P). 4- بحث و نتيجه گيري نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه شش هفته تمرينات مقاومتي با الگوي هرمي مسطح و الگوي هرمي دوگانه اثر معني داري بر موج هاي الكتريكي قلب مردان ندارد. ورزش تغييراتي ساختاري و عملكردي در قلب ورزشكاران به ويژه بطن چپ ايجاد مي كند (فلك ، 2010). با اين حال آثار دقيق ورزش بر ساختار و عملكرد قلب به نوع، شدت و مدت زمان ورزش، ميزان آمادگي جسماني اوليه، وراثت، و جنسيت بستگي دارد(عليجاني، 1377). پاره اي از پژوهش ها در زمينۀ تأثير تمرين تركيبي بر قلب نشان مي دهد هايپرتروفي قلبي و ضخامت ديواره هاي بطني گروه تمرين تركيبي افزايش بيشتري نسبت به گروه تمرين استقامتي يا مقاومتي داشته است (سومارو و همكاران ، 2011). ديسال و همكاران (2010) كاهش فشارخون سيستولي را پس از فعاليت مقاومتي با شدت 70 %، 10 تكرار بيشينه و فاصله استراحتي 1 و 2 دقيقه بين ست ها، گزارش دادند. نتايج مطالعات مشاهده شده با مطالعه حاضر ناهمسو مي باشد. و دليلش را مي توان به جامعه آماري، طول دوره تحقيق، نمونه آماري، شرايط جغرافيايي و.... نسبت داد. 5- نتيجه گيري نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه يك دوره تمرينات مقاومتي بر متوسط فشار خون سرخرگي و موج هاي الكتريكي قلب مردان اثر معناداري ندارد.