شماره ركورد كنفرانس :
3830
عنوان مقاله :
آسيب شناسي كيفيت زندگي شهروندان شهر آمل با تأكيد بر ورزش و سلامت
پديدآورندگان :
كوهستاني دوست محمد Kohhestani.low@gmail.com كارشناسي ارشد حقوق عمومي، معاونت اداري و مالي شهرداري آمل ؛ , طبري محمد Mohammadtabari1970@gmail.com كارشناسي ارشد عمران، مدير منطقه 2 شهرداري آمل ؛ , اسداله زاده احمد Ahmad_377@yahoo.com كارشناسي ارشد حسابداري، مدير حسابداري شهرداري آمل ؛ , عليزاده حسن Emailhasan_alizadeh_1982@yahoo.com كارشناسي ارشد مهندسي كشاورزي، سرپرست سازمان ساماندهي مشاغل شهري و فرآورده هاي كشاورزي شهرداري آمل ؛ , يميني فيروز مسعود Yamin_sport@yahoo.com كارشناسي ارشد مديريت ورزشي، شهرداري آمل؛
كليدواژه :
آسيب شناسي , كيفيت زندگي
عنوان كنفرانس :
دومين همايش ملي كاربرد علوم ورزشي در سلامت
چكيده فارسي :
دسترسي فزآيندهي انسان به فنآوريهاي جديد و يافتن راهكارهاي ساده تر باعث افزايش اوقات بيكاري تا حدود دو برابردر هفته شده است، كه نتيجه آن كاهش تحرّك و فعاليّت افراد ميباشد. از سوي ديگر آلودگيهاي محيط، پيچيدگيهاي ارتباطات اجتماعي، افزايش عوامل فشارزاي شغلي و تنگناهاي اقتصادي مدرن، سلامت جسمي و روحي انسانها را آسيب پذير ساخته است(كريميان و همكاران، 1389). امروزه توجه به كيفيت زندگي و سلامتي امري اساسي ميباشد و تلاش براي ترفيع تندرستي و پيشگيري از بيماريها از طريق فعاليتبدني و داشتن حد مطلوبي از آمادگي جسماني از الويتهاي ملي است. ورزش ابزاري براي ارتقاي سطح رفاه و آسايش و همچنين راهي براي تقليل استرسها و عوامل خطرزاي تندرستي در آحاد جامعه است. پيامدهاي بيشماري بر ورزش از حيث سلامت فردي(جسمي و روحي) و اجتماعي مترتّب است. از آنجا كه ورزش يكي از مهمترين ابزارهاي رسيدن به سلامت جسماني و رواني و ايجاد زمينه براي استقلال شخصيت و خويشتنداري در برابر كجرويهاي اجتماعي و عاملي براي دستيابي به شادابي و نشاط و فرصتي براي دوستي و توسعه مهارتهاي اجتماعي است، پرداختن به آن يك وظيفه فردي و فراهم آوردن زمينههاي لازم براي توسعه و گسترش آن يك تكليف ملي به شمار ميرود(سعيدي و همكاران، 1390). تحقيقات انجام شده در داخل و خارج از كشور نيز بر اين موضوع تأكيد دارند و فعاليتهاي بدني و ورزش را عاملي تأثيرگذار بر كيفيت زندگي همه اقشار جامعه دانستهاند. بنابراين هدف از انجام تحقيق حاضر آسيب شناسي كيفيت زندگي شهروندان شهر آمل با تأكيد بر ورزش و سلامت ميباشد.
2- روش شناسي
روش انجام تحقيق حاضر، توصيفي از نوع همبستگي بوده و به لحاظ هدف كاربردي و روش جمع آوري اطلاعات، ميداني است. جامعه آماري اين تحقيق را كليه شهروندان شهر آمل تشكيل دادهاند كه با توجه به نامحدود بودن جامعه تحقيق 384 نفر از شهروندان به صورت نمونه گيري تصادفي ساده و در درسترس كه در پاركها، سالنهاي ورزشي و فضاهاي شهري حضور داشتهاند انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات تحقيق را پرسشنامههاي استاندارد فعاليت بدني (SHARKLY) كه در برگيرنده پنج سوال پنج گزينهاي در مورد مدت، شدت، تعداد جلسات، تعداد دفعات در هفته و سابقه فعاليت ورزشي و پرسشنامه استاندارد كيفيت زندگي([1]WHOQOL – BREF) كه شامل چهار مولفه وضعيت سلامت جسماني، وضعيت روحي و رواني، روابط اجتماعي و سلامت محيطي ميباشد. دربخش آماري نيز از آزمونهاي باينوميال، ضريب همبستگي پيرسون و تي مستقل در سطح معناداري 05/ 0=α استفاده شده است.
3- نتايج
نتايج آزمون باينوميال نشان داد كه كيفيت زندگي شهروندان در وضعيت نامطلوبي قرار دارد. به طوري كه تمامي مولفههاي كيفيت زندگي به ترتيب، سلامت جسماني(89/ 2=M)، سلامت روحي و رواني(78/ 2=M)، روابط اجتماعي(90 /2=M) و سلامت محيطي(65/ 2=M) كمتر از ميانگين مطلوب(3≤M) بوده است. همچنين نتايج آزمون ضريب همبستگي پيرسون نشان داد بين دو مولفه فعاليتبدني و كيفيت زندگي شهروندان رابطه مثبت و معناداري وجود دارد(001 /0= sig). به اين معني كه با افزايش فعاليتبدني توسط شهروندان كيفيت زندگي آنان نيز افزايش مييابد(جدول 1).
4- بحث و نتيجه گيري
نتايج تحقيق حاضر نشان داد كيفيت زندگي شهروندان شهر آمل در وضعيت نامناسبي قرار دارد. نتيجه اين تحقيق با نتايج تحقيق افتخار و همكاران(1381)، حبيبي سولا و همكاران(1387)، حريرچي و همكاران(1388)، عنبري(1388)، سلطاني و همكاران(1389) همخواني دارد ولي با نتيجه تحقيق آلبو كردي و همكاران(1385) همخواني ندارد. نتايج اكثر تحقيقات حاكي از آن است كه كيفيت زندگي شهروندان در جايگاههاي مختلف(كارمندان، سالمندان، دانش آموزان، نابينايان و ...) از وضعيت نامطلوبي برخوردار است كه توجه مسئولين را بيش از پيش ميطلبد. همچنين نتايج جدول 1 گوياي آن بود كه بين دو مولفه فعاليتبدني و كيفيتزندگي شهروندان رابطه مثبت و معنيداري وجود دارد. نتيجه اين تحقيق با نتايج تحقيقهاي زمانزاده(1387)، بخشنده(1387)، واحدي(1390)، يميني فيروز(1391)، سابرينا تيزر و همكاران(2007)، بالبوآ و همكاران(2011) و اهينما و ويوگلرز(2012) همخواني داشته است. بنابراين سازمانهاي ذيربط مانند اداره ورزش و جوانان و شهرداريها بايد با ايجاد شرايط و موقعيتهاي مناسب(ساخت اماكن ورزشي، تجهيز ورزشي پاركها و فضاهاي شهري) علاقه و اشتياق شهروندان را به ورزش و فعاليتهايبدني افزايش داده تا آنان را براي سازندگي جامعهاي سالم و پويا آماده ساخت و كيفيت زندگي مردم را بهبود بخشيد.
5- نتيجه گيري
كيفيتزندگي مقولهاي مهم در زندگي امروزي تمامي قشرهاي جامعه است كه مورد آسيب جدي قرارگرفته است و از طرفي ورزش و فعاليتبدني عاملي براي مقابله با اين خطر شناخته شده است كه ميبايست از سوي مسئولين شهري راهكارهاي مناسب در جهت افزايش مشاركت و فعاليتهاي بدني شهروندان صورت گيرد.