بررسي موانع و عوامل هدايت كننده فعاليت هاي ورزشي پسران دانش آموز شهركرمانشاه

تحقيقات نشان داده است افرادي كه به طور منظم به ورزش مي پردازند، كمتر از ديگران دچار ناراحتي هاي قلبي عروقي شده، فشارهاي عصبي كمتري را تحمل مي كنند و از اعتماد به نفس بيشتري برخوردارند، آنها نسبت به زندگي خوشبين¬تر بوده و كمتر دچار افسردگي مي شوند( وريكر و همكاران، 2009). انگيزه هاي افراد براي شركت در برنامه هاي ورزشي به عوامل مهَم ذيل ارتباط دارد: وضعيت اقتصادي، پايگاه اقتصادي اجتماعي، خاستگاه فرهنگي و نگرش خانوادگي، نيازهاي شخصي، آموزش و تبليغات؛ البته ميزان تأثير هر يك از اين عوامل بر چگونگي يا افزايش مشاركت متفاوت است(ريچارد و همكاران، 2002). يافته هاي آنگس ( 2012 ) بيانگر اين است كه عدم استفاده از استانداردهاي تعيين شده در كلاس درس ورزش و تربيت بدني، انتظارات بيش از حد از دانش آموزان براي بهبود وضعيت جسماني در كلاس درس ورزش و تربيت بدني، كيفيت آموزشي نامناسب، و ناركارآمدي روش هاي ارزيابي درس تربيت بدني موجب نگرش منفي دانش آموزان به درس تربيت بدني مي شود. نتايج تحقيق پالوماكي و هيكيناروجانسون ( 2013 ) نشان داد نوع برنامة درسي معلمان تربيت بدني تأثير مثبتي در نگرش دانش آموزان به زنگ ورزش و تربيت بدني دارد. نقيب زاده و همكارن در پژوهش خود نشان دادند كه بين آمادگي جسماني و سلامت روان دانش آموزان ارتباط مثبت و معني داري وجود دارد( نقيب زاده و همكاران،2014). تقي پور در پژوهش خود به اين نتيجه رسيد پرورش همه جانبه دانش¬آموزان از هدف هاي اصلي برنامه هاي توسعه اجتماعي، اقتصادي محسوب مي شود كه براي دستيابي به اين اهداف بايد بالاترين سطح سلامت جسماني، رواني، اجتماعي، و معنوي كودكان به عنوان ضرورت هاي اوليه مورد توجه قرار گيرد(تقي پور،2015). 2- روش شناسي تحقيق حاضر از نوع توصيفي- تحليلي و داده هاي مورد نياز توسط پرسشنامه محقق ساخته جمع آوري شدند. سوالات اين پرسشنامه شامل3 بخش ( مشخصات فردي، موانع، عوامل هدايت كننده)مي باشد. جامع آماري اين تحقيق با توجه به جدول مورگان 375 نفر از دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر كرمانشاه تشكيل مي دهند كه به روش تصادفي انتخاب شده اندو به منظور ريزش آماري موجود در تحقيق تعداد 450 پرسشنامه در بين دانش آموزان توزيع شد و از اين بين تعداد 395 پرسشنامه مورد تحليل قرار گرفت. روش هاي آماري مورد استفاده در اين پژوهش به ترتيب براي موانع و عوامل پايداركننده از آزمون t مستقل و براي رتبه بندي آنها از آزمون رتبه¬اي فريدمن و همچنين از آلفاي كرونباخ براي ضريب پايايي استفاده گرديد. داده هاي اين پژوهش با استفاده از نرم افزارSPSS22 مورد تجزيه و تحليل قرارگرفتند و سطح معني¬داري05% p براي فرضيات در نظر گرفته شد. 3- نتايج يا يافته ها نتايج آزمون t مربوط به موانع و عوامل هدايت كننده فعاليت¬هاي ورزشي نشان داد. ميانگين پاسخ دهندگان به سؤالات مربوط به عوامل اقتصادي برابر با34/ 5، عوامل اجتماعي برابر با48/5، عوامل شخصي برابر با 98/4 وعوامل خانوادگي برابر با19/5 مي باشد كه همگي از مقدار ميانگين نظري بالاتر و از نظر آماري اين اختلافات معني دار مي باشند(001/0p=). بنابراين اين عوامل نقش بازدارندگي در فعاليت ورزشي پسران دانش آموزدارند.همچنين نتيجه آزمونt مربوط به عوامل هدايت كننده برابر با 56/5 مي باشد كه از مقدار ميانگين نظري بالا تر و از نظر آماري اين اختلاف معني دار مي باشد. ( 001p=/، 548/22 =(T بنابراين عوامل هدايت كننده نقش موثري در فعاليت ورزشي پسران دانش آموز دارند. 4- بحث و نتيجه گيري نحوه انجام فعاليت بدني با توجه به عواملي از قبيل سن، جنس، شغل، ميزان تحصيلات، علاقه، وضعيت درآمد، محل زندگي، تعداد اعضاي خانواده، دسترسي به امكانات و عوامل مختلف ديگر تأثيرگذار، تغيير ميكند(صالحي و همكاران، 2010). همچنين با توجه به نظريه تغيير رفتار آلبرت باندورا فعاليت بدني تحت تأثير تعامل بين محيط، عوامل فردي و نگرشهاي رفتاري فرد است. به عبارت ديگر، هر يك از اين سه عامل ممكن است بر يكديگر اثر گذار باشند يا به وسيله دو عامل ديگر تحت تأثير قرار گيرند ( ماركوس و فورسز، 2008). نتايج پژوهش نشان داد كه در بخش موانع فعاليت هاي ورزشي پسران دانش آموز عامل هاي اجتماعي ، اقتصادي، خانوادگي و شخصي به ترتيب اهميت، مانع از انجام صحيح و مفيد اين فعاليت ها مي شدند. اما در بخش عوامل هدايت كننده عامل هاي سرگرمي و نشاط ، همراه بودن با دوستان ، افزايش اعتماد به نفس ، آرامش روحي و رواني و كاهش وزن به ترتيب اولويت جزء مولفه هاي تاثير گذار در هدايت دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر كرمانشاه به فعاليت هاي ورزشي بودند. 5- نتيجه گيري نتايج به ما نشان داد كه باتوجه به سيل بيكاري و مشكلات اقتصادي و تاثير آن بر جامعه و ايجاد ناهنجاريهاي اجتماعي و تاثير اين ناهنجاريها در خانواده ها و بروز مشكلات خانوادگي و در نهايت انزواي شخصي در افراد نمي توان انتظار داشت كه فرد بدنبال رسيدن به نشاط ، شادي و احساس مفيد بودن باشد. اين در حالي است كه در اين پژوهش دانستيم كه همين مشكلات باعث ايجاد موانع در دستيابي به فعاليت هاي ورزشي مي گردند و در مقابل ايجاد شادي و نشاط ، همدوستي و صميميت باعث هدايت و انگيزش ¬دانش¬آموزان به انجام اين فعاليت ها مي گردد. در پايان محقق پيشنهاد مي كند براي دستيابي به فعاليت هاي ورزشي هدفمند در مدارس برنامه ريزي ها و تدبيراتي از سوي مسئولين براي رفع موانع ذكر شده در اجتماع صورت گيرد. همچنين مي توان با انجام برنامه هاي تشويقي مانند مسابقات درون مدرسه اي و جشنوارهاي ورزشي دانش آموزي و ايجا فرصت رقابت و رفاقت در بين اين دانش آموزان به هدايت آنها به فعاليت هاي ورزشي كمك فراوان كرد.