شماره ركورد كنفرانس :
3830
عنوان مقاله :
اثر يك دوره تمرينات ورزشي منتخب بر توان هوازي مردان
پديدآورندگان :
موسوي سيد علي s.ali.mousavi.72@gmail.com گروه فيزيولوژي ورزش، دانشگاه آزاد اسلامي واحد مرودشت، مرودشت، ايران. ؛ , حسيني سيد علي alihoseini_57@miau.ac.ir گروه فيزيولوژي ورزش، دانشگاه آزاد اسلامي واحد مرودشت، مرودشت، ايران.؛
تعداد صفحه :
2
كليدواژه :
تمرينات ورزشي , توان هوازي
سال انتشار :
1396
عنوان كنفرانس :
دومين همايش ملي كاربرد علوم ورزشي در سلامت
زبان مدرك :
فارسي
چكيده فارسي :
مقدمه توجه به سطح بالاي آمادگي قلبي- تنفسي در همه عمر، با اين هدف كه زندگي را لذت بخش تر كند، مهم است؛ بنابراين در هر بحثي درباره تندرستي، سزاوار است كه اين موضوع نيز منظور شود (گائيني، 1392). حداكثر توانايي سيستم قلبي- عروقي براي جذب و انتقال اكسيژن به عضلات و در نتيجه مصرف هرچه بيشتر عضلات از اين اكسيژن را توان هوازي مي نامند (رجبي و همكاران، 1380). كه عبارت است از بيشترين ميزان اكسيژني كه فرد مي‌تواند به هنگام اجراي يك فعاليت بدني (كه شدت آن به طور آهسته و منظم تا مرحله واماندگي افزايش مي يابد) مصرف نمايد (نيمن ، 2011). قلاوند و همكاران (1393) در مطالعه اي به بررسي اثر يك دوره تمرينات هوازي بر برخي فاكتورهاي قلبي – تنفسي در مردان مبتلا به ديابت نوع 2، 20 مرد ديابتي نوع 2 را به عنوان نمونه آماري انتخاب، كه تمرينات ورزشي سه بار در هفته و به مدت هشت هفته با شاخص‌هاي حداكثر اكسيژن مصرفي و حجم هاي ريوي) قبل و بعد از مداخله، اندازه گيري نمودند. اين محققين گزارش نمودند كه پس از هشت هفته افزايش معني داري حداكثر اكسيژن مصرفي، ظرفيت حياتي اجباري و حجم بازدمي با فشار در ثانيه اول در گروه تمرينات هوازي مشاهده شد (فلاوند و همكاران، 1393). پژوهش‌هاي اندكي درباره‌ي اثر ورزش مقاومتي بر توان هوازي انجام شده است كه ضرورت پژوهش بيشتر در اين زمينه را نشان مي‌دهد. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ اين پرسش است كه، آيا تمرينات مقاومتي با الگوي هرمي مسطح و الگوي هرمي دوگانه اثر معناداري بر عملكرد ريوي و توان هوازي مردان دارد؟ 2- روش شناسي ابتدا براي انتخاب نمونه آماري از بين جامعه آماري، از دانشگاه علوم پزشكي شيراز، از بين افراد داوطلب، 24 نفر انتخاب شدند. با استفاده از پله ي كالج كوئينز پيش آزمون گرفته شد. سپس بصورت تصادفي در سه گروه هشت نفري (گروه تمرينات هرمي مسطح، گروه تمرينات هرمي دوگانه و گروه كنترل) قرار گرفتند و گروه هاي تجربي تمرين هرمي مسطح و هرمي دوگانه براي مدت شش هفته، سه جلسه در هفته، به تمرين پرداختند. 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين با استفاده از دستگاه پله ي كالج كوئينز، پس آزمون گرفته شد. جهت تجزيه و تحليل يافته هاي تحقيق ابتدا تفاوت پيش آزمون و پس آزمون متغير ها محاسبه شد و جهت تجزيه و تحليل استنباطي از آزمون آماري تحليل واريانس يك راهه و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد. 3- نتايج يا يافته ها نتايج نشان داد كه شش هفته تمرينات مقاومتي با الگوي هرمي مسطح اثر معني داري بر بهبود توان هوازي مردان دارد (05/0≥p). ولي شش هفته تمرينات مقاومتي با الگوي هرمي دوگانه اثر معني داري بر افزايش توان هوازي مردان ندارد(05/0≤p). 4- بحث و نتيجه گيري نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه شش هفته تمرينات مقاومتي با الگوي هرمي مسطح اثر معني داري بر افزايش توان هوازي مردان دارد ولي شش هفته تمرينات مقاومتي با الگوي هرمي دوگانه اثر معني داري بر افزايش توان هوازي مردان ندارد. آمادگي قلبي- تنفسي كه آمادگي قلبي- عروقي يا آمادگي هوازي نيز ناميده مي شود، معيار خوبي براي تشخيص كاركرد قلب است، به همين علت است كه سطح بالايي از آمادگي قلبي- تنفسي در بيشتر ورزش ها ضروري است. آمادگي قلبي- تنفسي ضمن اين كه از عوامل مهم تندرستي است، يكي از اجزاي مهم آمادگي جسماني نيز هست كه سهم بسزايي در افزايش قابليت هاي ورزشي دارد (گائيني، 1392). نتايج تحقيق فرانك (2012) نشان مي‌دهد كه آمادگي هوازي در بيماران با آسم ملايم باعث بهبود ظرفيت تهويه‌اي و كاهش تنگي نفس در هنگام ورزش مي‌شود. در اين تحقيق بيماران آسمي پس از اجراي 10 هفته تمرين هوازي به طور معني داري حداكثر اكسيژن مصرفي آنها افزايش يافت و مقدار حداكثر تهويه ارادي از 96 ليتر در دقيقه به 2/108 ليتر در دقيقه افزايش يافت (فرانك، 2012). روح الله و همكاران (2012) مطالعه اي انجام دادند كه هدف آن بررسي مقايسه ظرفيت پويايي عملكرد ريوي بين سطوح مختلف از حداكثر اكسيژن مصرفي بوده كه 51 مرد سالم بين 19 تا 24 ساله را به عنوان نمونه آماري انتخاب و بعد از تعيين حداكثر اكسيژن مصرفي آن هارا به سه گروه با سطوح هاي بالا، متوسط و پايين تقسيم شدند. محققين اينگونه گزارش نمودند كه تفاوت معني داري بين ظرفيت حياتي اجباري و حجم بازدمي با فشار در ثانيه اول در سطوح مختلف حداكثر اكسيژن مصرفي وجود داشته است. همان گونه كه مشاهده مي شود، نتايج مطالعات ويليام فرانك (2012) و روح الله و همكاران (2012) با مطالعه حاضر در زمينه تمرينات مقاومتي با الگوي هرمي مسطح همسو و در زمينه تمرينات مقاومتي با الگوي هرمي دوگانه، ناهمسو مي باشد. تفاوت هاي موجود در اين تحقيق و تحقيقات غير همسو را مي توان به جامعه آماري، نوع فعاليت ورزشي، طول دوره تحقيق، نمونه آماري، شرايط جغرافيايي، تغذيه، سن آزمودني ها، جنس آزمودني ها، شرايط اقتصادي و شرايط اجتماعي و روحي رواني و ..... نسبت داد. 5- نتيجه گيري با توجه به نتايج تحقيق حاضر نتيجه گيري مي شود اثر گذاي تمرينات مقاومتي با الگوي هرمي مسطح بر توان هوازي نسبت به الگوي هرمي دوگانه بيشتر است.
كشور :
ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت