طراحي كمپينگ ترك اعتياد با فضاي آرامش بخش در تعامل با روح اصيل انساني و بازگرداندن معتادين به زندگي دوباره

مواد مخدر داراي يك واقعيت فيزيكي با مشخصات معين و اثرات عيني قابل اندازه‌گيري است. (اين بدين معناست كه مقدار مشخصي از مواد مورد استفاده قرار گرفته و اثرات مشخصي برجا مي‌گذارند كه هم براي استفاده كننده قابل تجربه اند و هم اطرافيان اين اثرات را تا حدي مشاهده مي‌كنند). اما اثرات آن با مفهوم ذهني مشاهده‌گر ممكن است منطبق باشد يا نباشد. رساله حاضر پژوهشي در رابطه با تاثيرات معماري و طراحي محيط بر درمان اعتياد و هدف آن خلق فضاهايي با عملكردهاي اقامتي، درماني، رفاهي، ورزشي و آموزشي براي اثر بخشي بيشتر در بهبود معتادين است، در زمينه درمان اعتياد راه هاي مختلفي براي رهايي معتادين در كشور و ساير نقاط جهان وجود دارد در ميان اين روش ها مراكز اقامتي ترك اعتياد يا به اصطلاح رايج تر كمپ ها از اصلي ترين و اولين گزينه هاي ترك مواد مخدر در كشور محسوب مي گردند.متاسفانه به غير از تعداد انگشت شماري از اين مراكز اغلب كمپ ها براي كاربري مربوطه كه همان ترك اعتياد مي باشد طراحي نشده اند و معمولا ساختمان هاي فرسوده داخل شهرها با حداقل سرانه موجود و يا ساختمان هاي نسبتا مخروبه حاشيه شهرها و روستاها را با حداقل امكانات نسبت به اين كاربري ها اختصاص مي دهند مكان هايي كه حضور صرف در آنها بسيار طاقت فرساست و اين عدم آسايش و رنج را مي بايست به فشار رواني بالاي توام با ترك در دوره درمان اضافه كرد. در اين پايان نامه پيش از رسيدن به فرايند طراحي تمامي فرضيات شامل تاثيرات كيفيت محيط درماني و فضاي سبز و رضايتمندي از محيط درماني و ساير مولفه ها از طريق پرسشنامه هايي مورد آزمايش و تاثير آنها بر فرآيند درمان معتادين از طريق كاهش عوارض مورد بررسي قرار خواهد گرفت.