مرور ادبيات متغير¬هاي اثرگذار بر انتخاب مقصد و انواع مدل¬هاي مورد استفاده

سفر پديده¬اي مشتق يافته از عوامل اقتصادي – اجتماعي و فرهنگي جامعه است. با رشد جمعيت و در نتيجه افزايش فعاليت¬ها ميزان سفر به¬گونه¬اي فزاينده در سطح جوامع رشد يافته و باعث ايجاد مشكلات متعددي مي¬گردد. اگر سفر همچون يك كالاي غيرفيزيكي در نظر گرفته شود، مي¬توان گفت مانند هر كالاي ديگر براي آن تقاضا و عرضه¬اي وجود دارد. چون تحليل صحيح اين دو عامل متضمن شناخت پديده سفر و در نتيجه دقت در برنامه¬ريزي است، پژوهشگران به بررسي دقيق آن¬ها پرداخته و به كمك مدل¬سازي سعي در شبيه¬سازي اين دو عامل نموده¬اند. برآورد تقاضاي سفر به شيوه سنتي داراي چهار مرحله ايجاد سفر، توزيع سفر، سهم وسيله و تخصيص مسير است. مي¬توان از مدل-هاي توزيع سفر به عنوان ضعف بزرگ فرآيند چهار مرحله¬اي تحليل تقاضا نام برد، چرا كه ارتباط بين مبدا-مقصد پيچيده بوده و لازم است پارامترهاي رفتاري مسافران به همراه ويژگي¬هاي مبدا-مقصد در فرآيند مدل¬سازي لحاظ شوند كه به علت ماهيت همفزوني مدل¬هاي سنتي توزيع سفر مانند مدل فراتر و جاذبه امكان در نظر گرفتن ويژگي¬هاي رفتاري مسافران در اين مدل¬ها وجود ندارد. برآورد ترجيحات افراد در انتخاب مقصد سفر فاكتوري بحراني براي تعيين و توسعه كاربري زمين است. تاثير ويژگي¬هاي مقاصد مانند دسترسي به شبكه حمل و¬نقل، سطح سرويس، اشتغال، شرايط اقليمي و كاربري زمين به منظور ساخت مدل¬هاي با هدف پيش¬بيني و اثرسنجي متغيرهاي مختلف در پژوهش¬هاي متعدد موردتوجه قرار گرفته است. در اين مطالعه به بررسي مدل¬هاي پيشين انتخاب مقصد ضمن توجه ويژه به متغيرهاي مورد استفاده در اين مدل¬ها پرداخته شده است. نوع تعريف متغير وابسته كه عمدتا به شكل گسسته بوده و متغيرهاي اثرگذار دسترسي و كاربري زمين بر انتخاب مقصد كه با تعاريف مختلف در مدل¬هاي انتخاب مقصد استفاده شده¬اند به تفصيل بررسي شده است.