بهينه‌سازي ارتفاع هسته حفاري تونل‌هاي نعل اسبي در زمين‌هاي نرم

همه‌روزه روش‌هاي بهتري براي ايجاد سازه‌هاي دست‌ساز بشر ايجاد مي‌شود و تونل‌ها نيز به‌عنوان بخشي از مهم‌ترين اركان ارتباطي يعني راه‌ها، از اين قاعده مستثنا نيستند. در اين تحقيق با نگرش بر مطالعات انجام‌شده در خصوص تأثير آيتم‌هاي حفاري در بهينه‌سازي روند اجراي تونل در زمين‌هاي نرم، به بررسي نحوه بهينه‌سازي هندسه ارتفاع هسته حفاري تونل‌هاي نعل اسبي شكل، در زمين‌هاي نرم پرداخته شده است. براي اين‌كار يك جامعه آماري با تعداد 16 عدد مدل سه‌بعدي با مشخصات ژئومكانيكي خاك تونل اميركبير تهران (رسي)، و رفتار خاك موهركولمب، و روش حفاري تركيبي NATM رينگ كات، با ابعاد هسته حفاري متفاوت؛ يك نوع عرض هسته و 4 نوع ارتفاع و همچنين 4 بعد دهانه (9.51 و 11.51 و 13.51 و 15.51 متر) تونل و در عمق حفاري 30 متر به روش المان محدود سه‌بعدي در 11 فاز محاسباتي توسط نرم‌افزار plaxis 3d tunnel ، تحليل و آناليز شدند. نتايج در جداولي متناسب با ابعاد هسته‌هاي حفاري تشكيل شدند و براي اين اطلاعات به‌دست‌آمده، نمودارهايي به روش چندخطي ترسيم شد .نتايج نشان دادند كه ابعاد هسته حفاري در ميزان نشست‌هاي سطحي و تغييرمكان‌هاي كلي و قائم به وجود آمده در سطح زمين و مقاطع مختلف تونل، مؤثر است. در حالت كلي، تأثير ابعاد ارتفاع هسته حفاري را با نرخ‌‌‌‌هاي مختلف در ابعاد متفاوت حفاري تأييد مي‌نمايد.