تحليل خطر لرزه¬اي شهر بوشهر تحت تحريكات دو گسل پرخطر در منطقه به دو روش تعييني و احتمالاتي

آغاز گسيختگي و انتشار آن در بخشي از طول گسل، سبب وقوع زلزله شده و امواج لرزه¬اي به سرعت در تمام جهات در پوسته زمين منتشر مي¬شود. اين امواج موجب تكان¬هايي شده كه شدت و طول مدت لرزش آنها تابعي از پارامترهاي مختلف از جمله، نوع ساختگاه، مكانيزم گسلش و فاصله محل ثبت اين لرزش¬ها تا گسل است. بنابراين، به منظور طراحي مقاوم لرزه¬اي سازه¬هاي مختلف لازم است برآوردي از شدت حركت زمين در نقاط مختلف در دست باشد كه با عنوان نقشه¬هاي پهنه¬بندي لرزه¬اي در ضوابط و استانداردهاي تحليل و طراحي لرزه¬اي كشورهاي مختلف ارائه مي¬گردد. در اين صورت لازم است كه نسبت به انجام مطالعات تحليل خطر لرزه¬اي، براي مناطق مختلف اقداماتي صورت گيرد و شدت حركت زمين براي ترازهاي مختلف خطر تعيين شود. يك رابطه كاهندگي، معمولا حداكثر شتاب زمين را به عواملي چون بزرگي زلزله، شرايط خاك منطقه، فاصله محل مورد نظر تا كانون زلزله و غيره مرتبط مي¬سازد. همچنين، يك تحليل خطر لرزه¬اي، دربرگيرنده مطالعات جامع لرزه¬شناسي از ساختگاه مورد نظر بوده كه پس از مدلسازي منابع لرزه¬اي واقع در محدوده مشخصي از سايت، منجر به توليد منحني خطر تركيبي ساختگاه مي¬شود. از منحني خطر توليد شده مي¬توان نسبت به استخراج شتابهاي حداكثر حركت زمين با احتمال فراگذشت¬هاي مختلف اقدام نمود. در اين مقاله، خطر زمين لرزه در شهر بوشهر به دو روش تعييني و احتمالاتي بررسي شده¬است. از دو مدل كاهندگي براي اين بررسي استفاده شده و نتايج منحني¬هاي خطر براي دو گسل پرخطر در منطقه و حداكثر شتاب زمين براي احتمال¬هاي فراگذشت 2، 10 و 90 درصد آورده شده¬است.