كاربرد منطق فازي در ارزيابي عملكرد سيستم‌هاي مختلف حمل¬ونقل انبوه: اتوبوس معمولي، اتوبوس سريع السير و مترو با تاكيد بر شاخص زمان سفر

طي سالهاي اخير، كشور هاي توسعه يافته، جهت بهبود شاخصه¬هاي زندگي شهري و آرامش ساكنين آن و براي ايجاد تعادلي معقول بين افزايش تقاضاي سفر و بهبود عملكرد حوزه حمل¬ونقل و ترافيك از روش پيشرفته منطق فازي جهت رفع چالش¬هاي جدي ترافيكي استفاده مي كنند. امروزه با توجه به تاثيرگذاري مستقيم و غير مستقيم فعاليت¬هاي حوزه حمل¬ونقل بر روي بهبود شاخصه¬هاي زندگي شهري و آرامش ساكنين آن، براي ايجاد تعادلي معقول بين افزايش تقاضاي سفر و بهبود عملكرد حوزه حمل¬ونقل و ترافيك نياز به ايجاد يك سيستم ارزيابي عملكرد مناسب و تاثيرگذار براي رفع چالش¬هاي جدي ترافيكي در جهت بهبود شرايط مي¬باشد. بدين منظور هدف از اين تحقيق، بررسي كاربرد منطق فازي در ارزيابي عملكرد سيستم‌هاي مختلف حمل¬ونقل انبوه؛ اتوبوس معمولي، اتوبوس سريع السير و مترو با تاكيد بر شاخص زمان سفر مي¬باشد. بنابراين در اين تحقيق با استفاده از تكنيك AHP فازي و با در نظر گرفتن ابعاد تسهيلاتي، اقتصادي و محيط زيستي به اولويت¬بندي سيستم¬هاي مورد نظر از حيث عملكردي پرداخته شده است. نتايج تحقيق نشان مي¬دهد كه سيستم حمل¬ونقل. ارزيابي و مقايسه سيستم¬هاي مختلف حمل¬ونقل انبوه از نظر عملكرد در خيابان آزادي تهران و دستيابي به اولويت¬بندي اين سيستم¬ها براساس عملكرد كه عبارت است از: 1) مترو با وزن (461/0)، 2) اتوبوس سريع السير با وزن (328/0) و 3) اتوبوس معمولي با وزن (211/0). در نتيجه سيستم حمل¬ونقل مترو با در نظر گرفتن تمامي پارامترهاي تسهيلاتي، اقتصادي و محيط زيستي، بهترين عملكرد را از نظر متخصصان نسبت به ساير سيستم¬هاي حمل¬ونقل انبوه (اتوبوس سريع السير و اتوبوس معمولي) در خيابان آزادي تهران دارد