تأثير فرآيند ازن‌زني بر كاهش حجم لجن مازاد و كيفيت آن در راكتورهاي ناپيوسته‌ي متوالي

توليد لجن مازاد يكي از معضلات اصلي سيستم‌هاي بيولوژيكي تصفيه فاضلاب‌هاي شهري و صنعتي مي‌باشد. با توجه به مشكلات محيط‌زيستي، محدوديت تصفيه‌خانه‌ها و هزينه‌هاي ناشي از آن، مراكز تحقيقاتي جهان به دنبال شناخت و توسعه روش¬هاي جديد به‌منظور به حداقل رساندن لجن توليدي اين تصفيه¬خانه¬ها هستند. يكي از روش‌هايي كه به اين منظور موردبررسي قرارگرفته است استفاده از اكسيدكننده‌ي ازن به‌عنوان يكي از روش‌هاي اكسيداسيون پيشرفته به‌منظور كاهش ضريب رشد سلولي لجن و درنتيجه كاهش ميزان توليد لجن مي‌باشد. بدين منظور در تحقيق حاضر تأثير دو دوز 10 و mg O3/gr MLSS 20 بر ضريب رشد و ويژگي‌هاي لجن موردبررسي قرارگرفته‌ است. در اين تحقيق از دو راكتور ناپيوسته‌ي متوالي با حجم مفيد دو ليتر به‌عنوان راكتور اصلي و شاهد و همچنين يك راكتور استوانه‌اي به قطر 4 سانتي‌متر و ارتفاع 2/1 متر به‌منظور ازن‌زني لجن استفاده‌شده است. بر اساس نتايج حاصل ازن‌زني با غلظت 10 و mg O3/gr MLSS20 قادر به كاهش ضريب سينيتيكي از 0.68 در راكتور شاهد به 0.64 و 0.59 در راكتورهاي اصلي مي‌باشد. در اين شرايط كيفيت پساب خروجي دست‌خوش تغيير مي‌شود به‌گونه‌اي كه درصد حذف COD از 95 درصد در راكتور شاهد، به 89 درصد در راكتور با ازن‌زني با دوز mg O3/gr MLSS 20 رسيد و ميزان متوسط بازده حذف COD در غلظت mg O3/gr MLSS 10 تغييري نداشت.