راه كارهاي طراحي با توجه به خرد اقليم

در ده ههاي اخير به دليل گسترش سريع شهرها كه همراه با افزايش تعداد ساختمان ها، خيابان ها، سنگفر شها، وسايل نقليه و ساير سطوح دست ساز انسان بوده، تغييرات اقليمي معني داري در محدوده شهرها و محيط پيرامون آ نها رخ داده است. زمانى كه مفهوم اقليم روشن شود تقسيم بندى اقليمى به دنبال خواهد آمد.به طور كلي ميانگين دراز مدت شرايط متغيير جوى را اقليم ميگويند. به عبارت ديگر، اقليم يك منطقه مجموعهاى ازميانگين هاى شرايط جوى دراز مدت براى آن منطقه است. مقياس كلان، نقش اصلي را در ساختار اقليمي دارد و هيچ گونه نقش مستقيمي بر آسايش و زندگي انسان در سطح زمين ندارند. مقياس كلان و جهاني، مقياس منطقه اي را تحت تأثير قرار مي دهد و از طريق آن، اقليم هاي مقياس كوچكتر تحت تأثير قرار مي گيرند. وقتي اقليم از جو به زمين مي رسد، همه عوامل موجود در سطح زمين را تحت تأثير خود قرار مي دهد. از ديدگاه اين نوشته ريز اقليم شناسى، به عنوان زيرگروهى از علم اقليم شناسى، كاربردي ترين و منطقي ترين معيارهاى موثر بر روند طراحى معمارى اقليمى و تاثيرات محيط طبيعى و مصنوع بر شرايط آسايش حرارتى را ارايه ميدهد. انسان از اقليم خردي كه در كنترل او نباشد دوري مي كند و به فضاهاي بسته پناه مي برد . اين بدان معنا است كه با ساخت وسازهاي خود، اقليم هاي جديدي پديد مي آورد كه شرايط آن به سطوح فعال محيط هاي داخلي وابسته است.اين پژوهش به بررسي تاثير خرد اقليم بر طراحي ساختمان پرداخته است و هدف اصلي بررسي چگونگي طراحي اقليمي ساختمان و توجه به مديريت صحيح مصرف انرژي در آن بوده است. نتيجه اين پژوهش ارائه راهكارهايي مبني بركاهش مصرف انرژي ساختمان در جداره هاي در معرض خرد اقليم شهري مي باشد.