تحليل كالبدي مصلاهاي معاصر بر اساس الگوي معماري مصلاهاي تاريخي ايران

با تعالي تمدن اسلامي و افزايش جمعيت دهه هاي اخير،تعداد نمازگزاران در نمازهاي جمعه افزايش يافته است و اين مهم باعث شده تا نياز به ساخت مصلاهاي جديد و توسعه مصلاهاي موجود بيش از پيش احساس شود.بدين جهت تمايل به طراحي و ساخت اين گونه بناها به عنوان نمادي از ثبات و پيشرفت حكومت اسلامي مورد توجه قرار گرفت.پيرو اين مهم نياز به معرفي الگوي معماري مرجع براي دست يابي به معماري برخواسته از بوم احساس مي شود.در اين مقاله تلاش شده پس از بررسي تاريخي مصلاها به معرفي ويژگي هاي كالبدي مصلاها پرداخته شود و با بررسي تحليلي مصلاهاي معاصر در چارچوب الگوهاي بدست آمده،بازنگري نكات قوت و ضعف معماري معاصر مصلاهاي ايران صورت پذيرد.براي دست يابي به هدف مورد نظر 3 مصلا بعنوان نمونه هاي مورد مطالعه انتخاب شده و بر اساس الگوي بدست آمده تحليل شده اند.تحقيق صورت گرفته از نوع كيفي بوده و روش تحقيق بصورت تحليلي-توصيفي است.روش دسترسي به اطلاعات كتابخانه اي بوده است.