بررسي سير آراء و انديشه هاي ملاصدرا(صدرالمتالهين شيراز) در شهرسازي با تاكيد بر ابعاد اجتماعي و سياسي

تحولات شهري و معماري با چنان سرعتي به پيش مي رود كه در بسياري از مواقع از خاستگاه اوليه خود فاصله مي گيرد. در ايران امروز نيز كالبد شهرها و عملكردهاي شهري را به سختي مي توان به پيشينه تاريخي و مذهبي آن پيوند داد. در ايران علي رغم سابقه غني تاريخي و فرهنگي و هويت مذهبي، جوامع شهري دچار بي هويتي و همساني با بافت هاي شهري ساير كشورها شده اند. بنابراين فراهم آوردن زمينه هاي بازگشت به افتخارات تاريخي و مذهبي اين سرزمين مهم ترين تدبيري است كه مي تواند توسط انديشمندان اتخاذ گردد.گرچه غالباً بازسازي كالبدي شهرها با الگوبرداري از بافت هاي قديمي و تاريخي به عنوان يك راهكار مؤثر مورد توجه قرار ميگيرد، اما مهم تر از آن بازخواني و تفكر در انديشه هاي اساسي شكل دهنده مفاهيم و مكاتب فكري است كه در كالبد متجلي مي شود. بنابراين چنانچه بخواهيم از شهرسازي و معماري اسلامي صحبت كنيم، در نخستين گام مي بايست اصول و فلسفه آن بازشناسي شود. حكيم ملاصدراي شيرازي يكي از فلاسفه اسلامي است كه سهم زيادي در پرورش فلسفه اسلامي داشته است. در اين مقاله مروري بر زندگي، باورها و اعتقادات و حكمت متعاليه او نموده و سپس اصول و مباني نظري صدر المتألهين در مباحث سياسي و اجتماعي استخراج شده و مدينه فاضله و اجتماع آرماني او كه نمادي از مدينه فاضله اسلامي است معرف مي شود. اميد است كه بازخواني اين انديشه ها و پايه هاي نظري اسلام بتواند راهنما و راهگشاي محققين در تدوين اصول و مباني شهرسازي اسلامي باشد.