بررسي علل و راهكارهاي پيشگيري از خودكشي: مرور اجمالي مباني نظري و ادبيات پژوهشي

The causes and strategies for suicide prevention: An overview on the theoretical foundations and research literature

زمينه و هدف پژوهش: خودكشي به عنوان يك معضل بزرگ بهداشت عمومي در كليه جوامع مطرح است و اين پديده ريشه در مسائل پيچيده رفتاري، بيولوژيك، اجتماعي و روان شناختي دارد. اطلاعات موجود در اين زمينه مي تواند در امر پيشگيري بسيار مؤثر واقع گردد. اين مقاله با هدف بررسي اجمالي نظريه ها و پژوهش هاي تجربي مرتبط با علل وقوع خودكشي و راهكارهاي پيشگيري از آن صورت گرفته است. روش پژوهش: براي انجام اين مطالعه از طريق استنادي به بررسي مباني نظري و ادبيات پژوهشي موجود پيرامون موضوع تحقيق پرداخته شد. يافته ها: پژوهش ها در سال هاي اخير درباره خودكشي افزايش يافته است و پژوهشگران با استفاده از مدل هاي نظري متفاوتي از جمله ديدگاه هاي اجتماعي- فرهنگي، روانشناختي به آن پرداخته اند، بسياري از اين تحقيقات اخير چارچوب هاي تجربي توسعه داده اند كه در آن محققان نقش علل و عوامل خطر (از قبيل خانواده هاي از همگسيخته و ناكارآمد، بيكاري، فراواني رفتارهاي خود آسيبي، تنها زندگي كردن، بيماري هاي رواني، همجنس گرايي و ترانس سكشوال، بيماري جسمي، تلاش و اقدام هاي قبلي براي خودكشي، داغديده بودن و از دست دادن فردي، سوء مصرف مواد، ايده پردازي و افكار خودكشي و طرح و برنامه ريزي براي آن) و راهكارهاي پيشگيري (از قبيل استفاده از خدامات بهداشتي، مسئوليت پذيري خانواده، استخدام و شاغل بودن، حمايت خانوادگي، سبك زندگي سالم، متاهل بودن، سلامت جسماني، روابط مثبت و حمايت اجتماعي) را در رفتار خودكشي آشكار ساخته اند. نتايج: خودكشي قابل پيشگيري است و براي انجام اين كار بايد به درك بهتري از علل و عوامل خطر خودكشي با توجه به متغيرهاي ژنتيكي، محيطي، روانشناختي و اجتماعي دست يافت و با درنظر گرفتن موارد ذكر شده راهكارها و مداخلات خاصي را طراحي و اجرا كرد. پيشگيري از خودكشي بطوري انحصاري يك مسئله بهداشت رواني نيست، اين يك موضوع بهداشتي است كه بايد در بسياري از سطوح توسط گروه هاي مختلف كاري با هم و به صورت هماهنگ و هم افزايي به آن پرداخته شود.